Działanie żrące – oparzenie chemiczne jest najczęściej wywołane działaniem:

• zasad, powodujących martwicę rozpływną tkanek narażonych na bezpośredni kontakt z tymi związkami, tj. skóry, błon śluzowych jamy nosowo-gardłowej, przełyku, żołądka i oczu. Szczególnie niebezpieczna jest głęboka penetracja zasady i uszkodzenie sąsiadujących tkanek i narządów (np. zniszczenie przełyku powoduje penetrację do śródpiersia, przebicie ściany żołądka – penetrację do jamy otrzewnej, a uszkodzenie rogówki prowadzi do zniszczenia całej gałki ocznej)
  
  
• kwasów, powodujących martwicę koagulacyjną, tj. oparzenia chemiczne ograniczone do powierzchownych warstw tkanek narażonych na bezpośredni kontakt z kwasami. Od rozległości oparzenia skóry i stopnia jej uszkodzenia zależy zagrożenie życia. Lokalizacja zmian bliznowatych powstałych po wyleczeniu oparzeń może być przyczyną trwałych uszkodzeń (ograniczenia ruchomości w obrębie kończyn, niedomykalności powiek po oparzeniu skóry twarzy, zwężenia przełyku po zatruciu drogą pokarmową) i powodować konieczność operacji chirurgicznych.