| Nazwa | Butan-1-ol | | Numer CAS | 71-36-3 | | Synonimy | alkohol n-butylowy, alkohol butylowy, n-butanol, 1-hydroksybutan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P313: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 50 mg/m3 | | NDSCh: | 150 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04155-3:1994
PN-Z-04023-02:1989 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 74,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: duszący
Temperatura topnienia: -88,6°C
Temperatura wrzenia: 117,7°C
Temperatura zapłonu:
- w zamkniętym tyglu: 29°C
- w otwartym tyglu: 41°C
Temperatura samozapłonu: 340°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: 11,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,38
Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,55
Prężność par:
- w temp. 20°C: 6,6 hPa
- w temp. 30°C: 13,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 20 g/m3
- w temp. 30°C: 39 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 6,9% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 289,78°C
Ciśnienie krytyczne: 4,41 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3993
Lepkość w temp. 15°C: 3,379 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 2,39 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 582,3 J/g
- w temp. 25°C: 708,5 J/g
Ciepło spalania: -36,12 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,88 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 34-46 mg/m3
LD50 (szczur doustnie) - 790 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 24640 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 3400 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa i drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w dużych stężeniach, na ogół wyczuwalnych powonieniem, powodują łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; ból głowy, silne zawroty głowy z mdłościami, następnie pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia świadomości. Pod wpływem par w bardzo dużych stężeniach może nastąpić utrata świadomości, drgawki, zaburzenia rytmu serca, zapaść, zatrzymanie akcji serca, śmierć.
Skażenie skóry ciekłym butanolem może wywołać jej zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje ból brzucha, wymioty oraz objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym Mogą wystąpić krwotoczne zmiany w przewodzie pokarmowym. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe stany zapalne skóry i błon śluzowych (spojówek), uszkodzenie nerwu słuchowego i przedsionkowego.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od wskazań - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, Iub karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian).
Pomoc lekarska:
W zależności od wskazań - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Przemywać oczy dużą ilością chłodnej wody około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku narażenia oczu konieczne skierowanie do okulisty ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (do 5 minut) poszkodowany powinien sam sprowokować u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza lub karetką reanimacyjną, w zależności od wskazań.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
