| Nazwa | Butan | | Numer CAS | 106-97-8 | | Synonimy | n-butan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Gas 1 (Gaz łatwopalny, kat.1), H220;
Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Carc. 1A (Rakotwórczość kat. 1A), H350;
Muta. 1B (Mutagenność kat.1B), H340; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H220: Skrajnie łatwopalny gaz.
H350: Może powodować raka .
H340: Może powodować wady genetyczne .
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P377: W przypadku płonięcia wyciekającego gazu: Nie gasić, jeżeli nie można bezpiecznie zahamować wycieku.
P381: W przypadku wycieku wyeliminować wszystkie źródła zapłonu.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1900 mg/m3 | | NDSCh: | 3000 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04252-1:2012
PiMOŚP 2010, nr 1(63) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 58,1
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: słaby, podobny do zapachu gazu naturalnego
Temperatura topnienia (1013 hPa): -138,3°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -0,5°C
Temperatura zapłonu: nie dotyczy - gaz
Temperatura samozapłonu: 405°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,9% obj.
- górna: 8,5% obj.
Granice wybuchowości w mieszaninie z tlenem:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: 49% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,13% obj.
Gęstość gazu (-0,5°C; 1013 hPa): 2,7 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza
(15,56°C; 1013 hPa): 2,08
Gęstość cieczy (-0,5°C; 1013 hPa): 0,60 g/cm3
Prężność gazu w temp. 20°C: 0,21 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie: praktycznie nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 152°C
Ciśnienie krytyczne: 3,8 MPa
Lepkość (14,7°C; 1013 hPa): 0,0084 mPa s
Ciepło właściwe (15,56°C; 1013 hPa): Cp = 1,64 J/(g K)
Cv = 1,49 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 385,2 J/g
Ciepło spalania: -191,5 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 6240 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 658000 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja słabo drażniąca, o umiarkowanym wpływie depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: może wywołać łzawienie oczu, kaszel. W stężeniach przekraczających najwyższe dopuszczalne wartości może wystąpić ból, zawroty głowy, duszność, zaburzenia oddechowe, pobudzenie psychoruchowe, następnie senność. Objawy ustępują szybko po przerwaniu narażenia. Oblanie lub
Skażenie skóry skroplonym gazem może wywołać jej zaczerwienienie i odmrożenie.
Skażenie oczu skroplonym gazem może wywołać ostry stan zapalny.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzane narażenie może wywołać zaburzenia neuropsychiczne.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Utrzymywanie się dolegliwości i objawy pobudzenia lub senności uzasadniają podawanie tlenu oraz transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Utrzymywanie się objawów narkotycznych pomimo przerwania narażenia i podawania tlenu nasuwa przypuszczenie innej przyczyny zaburzeń poza narażeniem na butan i transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
(skroplonym gazem)
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Na odmrożenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. |
|
|
|
|
