| Nazwa | Bromfenwinfos | | Numer CAS | 33399-00-7 | | Synonimy | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,01 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 404,03
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: żółtawa
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: brak danych
Temperatura wrzenia (ciśnienie 0,004 hPa): 131-135 °C
Temperatura zapłonu: 216 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 25 °C: 1,49 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par:
- w temp. 20 °C: brak danych
- w temp. 25 °C: 0,0017 mPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z większością rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 21 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja toksyczna - blokuje esterazę cholinową. Działa również drażniąco.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par i aerozolu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, a następnie wzmożone pocenie się, nadmierne łzawienie i ślinienie, zaburzenia widzenia, zwężenie źrenic, zwolnienie czynności akcji serca, duszność, splątanie, drżenia mięśni, drgawki, śpiączkę i zgon.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: możliwość uszkodzenia układu nerwowego - polineuropatia.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: siarczan atropiny (Atropina) w amp. po 1 mg do podawania pozajelitowego,
obidoksym (Toxobidin) w amp. po 250 mg do podawania w warunkach szpitalnych.
Leczenie: objawowe; odtrutki specyficzne do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać natychmiast lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W przypadku wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny. Kontrolować akcję serca (EKG).
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeśli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać natychmiast lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
W przypadku wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny.
W przypadku wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku
transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Podać tlen do oddychania najlepiej przez maskę. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
