BEZWODNIK OCTOWY
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaBezwodnik octowy
Numer CAS108-24-7
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Acute Tox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P312: W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/….
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczneSkin Corr. 1B; H314 C ≥ 25%;
Skin Irrit. 2; H315: 5 % ≤ C < 25%;
Eye Dam. 1, H318 : 5% ≤ C < 25%;
Eye Irrit. 2, H319 : 1% ≤ C < 5%;
STOT SE 3; H335: C ≥ 5%;
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 12 mg/m3
NDSCh:24 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04483:2017-10
PiMOŚP 2014, nr 4(82)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 102,09
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: ostry zapach octu
Temperatura topnienia: -73,1°C
Temperatura wrzenia: 139,55°C
Temperatura zapłonu: 49°C
Temperatura samozapłonu: 330°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2% obj.
- górna: 10,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,99% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,08 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,52
Prężność par:
- w temp. 20°C: 4,7 hPa
- w temp. 30°C: 9,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 20 g/m3
- w temp. 30°C: 38 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 10,7% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, czterochlorku węgla, chloroformie.
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 296°C
Ciśnienie krytyczne: 4,68 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3904
Lepkość w temp. 15°C: 0,971 mPa s
Ciepło właściwe: 1,877 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 374,4 J/g
- w temp. 18,5°C: 496,5 J/g
Ciepło spalania: -17,67 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,49 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1780 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 4247 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 4000 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, żrąca i szkodliwa.

Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: pary działają silnie drażniąco na spojówki oczu i na błony śluzowe górnych dróg oddechowych, wywołują łzawienie i ból oczu, światłowstręt, obrzęk rogówki, uczucie pieczenia w nosie i w gardle, kaszel oraz duszność. W dużych stężeniach może wystąpić obrzęk płuc po okresie utajenia.

Skażenie skóry powoduje ból, zaczerwienienie i oparzenie w miejscu kontaktu z cieczą.

Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, oparzenie chemiczne spojówek, rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, ból brzucha, wymioty z krwią; może nastąpić wstrząs. Następstwem zatrucia

Drogą pokarmową może być hemoliza erytrocytów z uszkodzeniem nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid; pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu, podać do inhalacji deksametazon. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia, ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku płuc po okresie bezobjawowym lub skąpoobjawowym.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń, transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej lub dermatologicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy około 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej ze względu na ryzyko krwotoku i(lub) perforacji przewodu pokarmowego oraz możliwość wystąpienia wstrząsu.
INFORMACJE DODATKOWE