| Nazwa | Tritlenek siarki | | Numer CAS | 7446-11-9 | | Synonimy | trójtlenek siarki, bezwodnik kwasu siarkowego |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
STOT SE 3 ( Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |  | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | | Dodatkowe kody zwrotów | EUH014: Reaguje gwałtownie z wodą.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1 mg/m3 | | NDSCh: | 3 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 80,06
Stan skupienia: ciecz lub ciało stałe
Barwa: bezbarwna
Zapach: bezwonna
Temperatura topnienia: 17 ÷ 40°C
Temperatura wrzenia: 44,8°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,92 ÷ 2,42 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 20°C: 400 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: gwałtowna, egzotermiczna reakcja
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w czterofluorku węgla, chloroformie, pirydynie, benzenie, toluenie, ksylenie, kwasie benzoesowym, nasyconych kwasach tłuszczowych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 218°C
Ciśnienie krytyczne: 8,2 MPa
Lepkość w temp. 15°C: 12,09 mPa s
Ciepło właściwe: 0,63 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 548 J/g
Ciepło rozpuszczania w wodzie: 2,15 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 30 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: narażenie na pary lub mgły powoduje łzawienie oczu, pieczenie, ból, zaburzenia widzenia, kaszel, drapanie w gardle; może wystąpić krwawienie z nosa, duszność, ból za mostkiem, bóle i zawroty głowy. Narażenie na pary SO3 w dużym stężeniu może spowodować obrzęk głośni, skurcz oskrzeli oraz obrzęk płuc.
Skażenie skóry powoduje zaczerwienienie, ból, pieczenie, oparzenia.
Skażenie oczu powoduje oparzenia z ryzykiem trwałych uszkodzeń powiek i gałki ocznej. Połknięcie wywołuje nudności, wymioty (podbarwione krwią), silny ból brzucha, biegunkę. Bezpośrednim następstwem może być perforacja i krwawienie z przewodu pokarmowego, wstrząs i zgon.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe stany zapalne górnych dróg oddechowych, oskrzeli, spojówek. Mogą wystąpić uszkodzenia szkliwa zębów. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson) furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia, nawet przy braku zmian osłuchowych w płucach, ze względu na zagrożenie obrzękiem płuc.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej (nie gorącej). Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających (zasadowych-alkalizujących). Założyć na oparzenia jałowe opatrunki. Zapewnić pomoc chirurgiczną.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej lub dermatologicznej. W razie potrzeby można podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna ze względu na ryzyko uszkodzenia gałki ocznej. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających (alkalizujących).
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwotoku i wstrząsu. Podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
