| Nazwa | Bezwodnik maleinowy | | Numer CAS | 108-31-6 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4 (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372 (drogi oddechowe) (wdychanie);
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318;
Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H372: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P330 + P331: W przypadku połknięcia: Wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH071: Działa żrąco na drogi oddechowe.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,5 mg/m3 | | NDSCh: | 1 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04521:2020-12
PiMOŚP 2017, nr 1(91) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 98,06
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne lub białe
Zapach: drażniący, ostry
Temperatura topnienia: 52,85°C
Temperatura wrzenia: 202,0°C
Temperatura zapłonu: 103,3°C
Temperatura samozapłonu: 380°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: 7,1 % obj.
Stężenie stechiometryczne: 6,54% obj.
Dolna granica wybuchowości pyłu: 50 g/m3
Gęstość w temp. 20°C: 0,934 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,38
Prężność par:
- w temp. 44°C: 1,3 hPa
- w temp. 78,7°C: 13,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,27 mg/m3
- w temp. 30°C: 1,0 mg/m3
Rozpuszczalność w wodzie: hydroliza do kwasu maleinowego
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w ksylenie, benzenie, dioksanie, acetonie, octanie etylu, chloroformie | | Właściwości dodatkowe | Lepkość w temp. 100°C: 1,01 mPa s
Ciepło właściwe (ciekłego): 1,67 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 558,8 J/g
Ciepło spalania: -14,19 kJ/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 139,3 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 481 mg/kg
LD50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 2620 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, żrąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pył i pary oraz aerozol wywołują łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, obrzęk błony śluzowej nosa, krwawienie z nosa, kaszel. Może wystąpić skurcz głośni i/albo napad astmy oskrzelowej, zwłaszcza u osób, które uprzednio były narażone na bezwodnik maleinowy lub inny bezwodnik kwasowy. Po kilku godzinach (4-6) może wystąpić zapalenie płuc (pneumonitis z nadwrażliwości).
Skażenie skóry (zwłaszcza wilgotnej) substancją stałą lub roztworem wywołuje ból, zaczerwienienie; może nastąpić oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu substancją stałą lub roztworem (kwasem maleinowym) wywołuje oparzenie chemiczne spojówek, uszkodzenie rogówki.
Drogą pokarmową w postaci roztworu (kwasu maleinowego) może wywołać oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, bóle brzucha, krwawe wymioty, wstrząs.
Objawy zatrucia przewlekłego: alergiczne katary nosa, astma oskrzelowa (o mechanizmie immunologicznym); alergiczne zmiany skórne. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent w kapsułkach do inhalacji, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, leki przeciwbólowe - np. pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności, chrypki, niemożności mówienia, świszczącego oddechu podać do wdychania Atrovent z kapsułki, następnie tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli pomimo podania Atroventu utrzymuje się skurcz głośni i/albo skurcz oskrzeli (objawy astmatyczne), podać do wdychania deksametazon; w razie braku poprawy - hydrokortyzon dożylnie. Kontynuować podawanie tlenu. W każdym przypadku, ze względu na ryzyko wystąpienia zapalenia płuc po kilku godzinach od czasu zatrucia, transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
(kwasem maleinowym lub substancją stałą)
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, usunąć mechanicznie (w rękawiczkach) substancję stałą ze skóry, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. W razie wskazań podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających (alkalizujących).
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podawać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej ze względu na ryzyko krwotoku i/lub perforacji przewodu pokarmowego oraz wstrząsu. |
|
|
|
|
