TOLUENO-2,4-DIAMINA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaTolueno-2,4-diamina
Numer CAS95-80-7
Synonimytoluenodwuamina; toluilenodwuamina; 4-metylo-1,3-fenylenodwuamina
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPCarc. 1B(Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Muta. 2 (Mutagenność kat.2), H341;
Repr. 2 (Działanie szkodliwe na rozrodczość kat.2), H361f***;
STOT RE 2* (Działanie toksyczne na narządy docelowe -powtarzane narażenie - kat 2.), H373**;
Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H350: Może powodować raka .
H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H361f***: Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,04 mg/m3
NDSCh:0,1 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04310:2002
Med. Pr. 2017, nr 68(4)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 122,17
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 99°C
Temperatura wrzenia: 284-286°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: 365°C
Granice wybuchowości: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: brak danych
Gęstość par względem powietrza: 4,22
Prężność par:
- w temp. 20°C: < 0,53 hPa
- w temp. 50°C: 1 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,1 g/m3
- w temp. 106°C: 0,45 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 15°C: 0,014% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, chloroformie, benzenie
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca, uczulająca, methemoglobinotwórcza.

Drogi wchłaniania: przewód pokarmowy, skóra.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać zaczerwienienie spojówek i łzawienie oczu, ból gardła i kaszel.

Skażenie skóry może wywołać oparzenie chemiczne z pęcherzami oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, zawroty głowy, duszność, drgawki, utratę przytomności.

Skażenie oczu substancją może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się lub przewlekłe narażenie może wywołać uczulenie: zmiany skórne i prawdopodobnie astmę. Mogą pojawić się przebarwienia skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego
Odtrutki: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego; witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen i odtrutka specyficzna - 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie 1 amp. witaminy C (500 mg). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej, najlepiej bieżącej wody. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie 1 amp. witaminy C (500 mg).
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie natychmiastowego ich płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty.
Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie 1 amp. witaminy C (500 mg). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech - w razie braku sprzętu metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C.
W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
(Podane wyżej dawki odtrutek można powtórzyć po upływie godziny, brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii)
INFORMACJE DODATKOWE