| Nazwa | 2-Toliloamina | | Numer CAS | 95-53-4 | | Synonimy | o-toluidyna, 2-aminotoluen, 2-metyloanilina, 2-amino-1-metylo-benzen, o-metyloanilina, o-aminotoluen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Acute Tox. 3 *, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3 *, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H350: Może powodować raka .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,5 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PiMOŚP 2018, nr 1(95)
PN-Z-04529:2021-07 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 107,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny, nieprzyjemny
Temperatura topnienia: -16,4°C
Temperatura wrzenia: 200°C
Temperatura zapłonu: 85°C
Temperatura samozapłonu: 480°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,5% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,22% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,0 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,69
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,13 hPa
- w temp. 30°C: 0,4 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,57 g/m3
- w temp. 30°C: 1,7 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1,66% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w dwumetyloformamidzie, alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 421°C
Ciśnienie krytyczne: 3,75 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5725
Lepkość w temp. 20°C: 4,43 mPa s
Ciepło właściwe: 2,03 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 416 J/g
- w temp. 25°C: 529,9 J/g
Ciepło spalania: -37,6 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,1-29 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 670 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 3250 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 25 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, silnie drażniąca, wywołuje zmiany we krwi: powstawanie methemoglobiny prowadzące do niedotlenienia tkanek oraz uszkodzenie krwinek czerwonych; zmiany w układzie moczowym (nerkach i pęcherzu moczowym). Przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi. Ma działanie uczulające.
Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w małych stężeniach może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek. W stężeniach ok. 25 mg/m3 powoduje ból i zawroty głowy, znaczne osłabienie, sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci, skóry wskutek methemoglobinemii, krwiomocz, duszność, senność, zaburzenia świadomości, utratę przytomności.
Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje miejscowe zaczerwienienie, ból.
Skażenie skóry może wywołać ogólne objawy: ból, zawroty głowy, sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych, skóry i inne objawy jak w zatruciu drogą oddechową.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać chemiczne oparzenie rogówki i spojówek oka.
Drogą pokarmową prawdopodobnie wywołuje oparzenie chemiczne jamy ustnej, gardła, przełyku, bóle brzucha i inne zaburzenia trawienne oraz objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Bezpośrednim następstwem zatrucia inhalacyjnego, przez skórę i
Drogą pokarmową może być krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, uszkodzenie wątroby, zapalenie skóry. Dotychczas nie potwierdzono występowania raka pęcherza moczowego u ludzi. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg.
Odtrutki: błękit metylenowy, tlen.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli wystąpiło sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry i nie ma wątpliwości, że poszkodowany uległ zatruciu substancją methemoglobinotwórczą, a sinica nie ustępuje w czasie terapii tlenowej - należy podać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg (tj. ok. 15 ml), powoli - przez 5 minut, a następnie witaminę C. Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
Jeżeli nie ma wątpliwości, że poszkodowany uległ zatruciu substancją methemoglobinotwórczą i utrzymuje się sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry pomimo podawania tlenu, podać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg (ok. 15 ml), powoli - przez 5 minut, a następnie witaminę C.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko opóźnionego wystąpienia objawów zatrucia. W zależności od charakteru i rozległości zmian - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (do 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka, alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
