BERYL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaBeryl
Numer CAS7440-41-7
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPCarc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350i;
Acute Tox. 2* inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372**;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H350i: Wdychanie może spowodować raka.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H372**: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
frakcja wdychalna
NDS: 0,0002 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04013-3:2012
PiMOŚP 2011, nr 1(67)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa atomowa: 9,01
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: białoszara
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 1280°C
Temperatura wrzenia: 2970°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 1,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par:
- w temp. 30°C: poniżej 0,0001 hPa
- w temp. 1287°C: 0,05 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w rozcieńczonym kwasie solnym, kwasie siarkowym, gorącym kwasie azotowym
Właściwości dodatkoweCiepło właściwe: 1,83 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 1389 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 300 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, uczulająca, rakotwórcza.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, uszkodzona skóra; skąpe informacje o śladowym wchłanianiu z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu lub dymu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból przewodów nosowych, krwawienie z nosa, suchy kaszel, ból gardła. W dużych stężeniach, po różnie długim czasie, może wywołać obrzęk krtani z bólem, niemożnością mówienia, kaszlem, dusznością; ból za mostkiem, ostre zapalenie oskrzeli, chemiczne zapalenie płuc z krwiopluciem, sinicą, prowadzące do niewydolności oddechowej, obrzęku płuc, śmierć.
Następstwem ostrego zatrucia może być zwłóknienie tkanki płuc z niewydolnością oddechową. Niekiedy krótka ekspozycja na beryl w małych stężeniach powodowała zmiany po długim okresie utajenia, kończące się śmiercią.
Skażenie uszkodzonej skóry pyłem, który pozostaje w skórze, wywołuje trudno gojące się owrzodzenie w miejscu skażenia i okolicznej skóry.

Skażenie oczu pyłem wywołuje ból, zaczerwienienie i oparzenie chemiczne oka. Nie opisywano zatruć drogą pokarmową.

Objawy zatrucia przewlekłego: po krótkotrwałym narażeniu lub po wieloletniej ekspozycji (od 3 miesięcy do ok. 15 lat) mogą wystąpić ziarniaki w skórze, węzłach chłonnych i innych narządach; mogą wystąpić nowotwory płuc; kontaktowe zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon; pyralgina do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. W razie kaszlu, duszności - podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie świszczącego oddechu, niemożności mówienia - podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Obrzęk krtani i/albo skurcz oskrzeli uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu i/albo hydrokortyzonu dożylnie. Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć zanieczyszczoną pyłem odzież, myć skórę letnią wodą, najlepiej bieżącą (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Uszkodzenie skóry, zmiany skórne uzasadniają konieczność usunięcia ziaren pyłu tkwiących w skórze (pomoc dermatologa lub chirurga). Wobec prawdopodobnego narażenia inhalacyjnego niezbędna jest kontrola układu oddechowego i obserwacja szpitalna ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów zatrucia.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W razie wskazań można podać pyralginę pozajelitowo. Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
INFORMACJE DODATKOWE