| Nazwa | Tetraetyloplumban | | Numer CAS | 78-00-2 | | Synonimy | czteroetylek ołowiu, czteroetyloołów |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2, oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300;
Acute Tox. 1; dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310;
Acute Tox. 2 (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Repr. 1A (Szkodliwość na rozrodczość kat.1A), H360Df;
STOT RE 2 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H360Df: Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność.
H373: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,05 mg/m3 | | NDSCh: | 0,1 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 323,4
Stan skupienia w temp. 20°C: oleista ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny, przyjemny
Temperatura topnienia: -136,8°C
Temperatura wrzenia: rozkład pod wpływem temperatury
Temperatura zapłonu: 94°C
Temperatura samozapłonu: 145°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 1,59% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,65 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 11,1
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,2 hPa
- w temp. 30°C: 0,67 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 2,65 g/m3
- w temp. 30°C: 8,6 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w benzenie, eterze naftowym, słabo w alkoholu etylowym | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5198
Lepkość w temp. 20°C: 0,86 mPa s
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 168,3 J/g
Ciepło spalania: -19,75 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 12,3 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 850 mg/m3 (1 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, działająca toksycznie na ośrodkowy układ nerwowy oraz umiarkowanie drażniąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: niezależnie od drogi wchłaniania powoduje po różnym czasie utajenia ból i zawroty głowy, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, halucynacje, następnie zamroczenie, senność i śpiączkę z ryzykiem drgawek i porażenia ośrodka oddechowego. Może wystąpić wstrząs, obrzęk płuc. Zatrucia drogą inhalacyjną zdarzają się najczęściej u osób czyszczących zbiorniki benzyny etylizowanej; prawdopodobnie jednocześnie ciekła substancja wchłania się przez skórę. W zależności od stężenia objawy pojawiają się po kilkudziesięciu minutach do paru godzin narażenia.
Skażenie oczu powoduje zaczerwienienie spojówek.
Skażenie skóry powoduje jej swędzenie, ból, zaczerwienienie. Zatrucie
Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, bóle brzucha i objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. Objawy nasilają się stopniowo w ciągu kilkudziesięciu minut do kilku godzin i doprowadzają do zgonu. Dawka śmiertelna
Drogą pokarmową wynosi kilka mililitrów.
Następstwem ostrego zatrucia są długo utrzymujące się encefalopatie o różnym stopniu nasilenia. Istnieje możliwość uszkodzenia wątroby i nerek. |
|
|
Odtrutki: wersenian disodowo-wapniowy lub inny lek wiążący ołów do podania dożylnego w warunkach szpitalnych.
Leczenie: podawanie substancji chelatujących ołów (w warunkach szpitalnych) oraz leczenie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji dowolnej. Zapewnić spokój. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, najlepiej do ośrodka ostrych zatruć.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Uwaga: szybka utrata przytomności (w miejscu narażenia) po narażeniu inhalacyjnym może nasuwać przypuszczenie łącznego zatrucia czteroetylkiem ołowiu i innymi substancjami.
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport karetką PR pod nadzorem lekarza do szpitala, najlepiej ośrodka ostrych zatruć, ze względu na możliwość specjalistycznego leczenia i oznaczania ołowiu w płynach ustrojowych.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR, najlepiej do ośrodka ostrych zatruć ze względu na możliwość specjalistycznego leczenia. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
