1,1,2,2-TETRACHLOROETAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa1,1,2,2-Tetrachloroetan
Numer CAS79-34-5
Synonimy1,1,2,2-czterochloroetan; czterochlorek acetylenu; tetrachlorek acetylenu
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 2(*) (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 1, dermal (Toksyczność ostra, kat.2 – skóra), H310;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P320: Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).
P361: Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 5 mg/m3
NDSCh:35 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04325:2006
PN-Z-04117-01:1978(w)
PiMOŚP 2000, nr 3(25)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 167,86
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy, duszący
Temperatura topnienia: -43,8°C
Temperatura wrzenia: 146°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,597 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,8
Prężność par:
- w temp. 20°C: 6,4 hPa
- w temp. 30°C: 11,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 44 g/m3
- w temp. 30°C: 75 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,29% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, dwumetylosulfotlenku
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 369°C
Ciśnienie krytyczne: 4,0 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4941
Lepkość w temp. 20°C: 1,77 mPa s
Ciepło właściwe: 1,12 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 230,37 J/g
- w temp. 25°C: 268,13 J/g
Ciepło spalania: -1,13 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 3,56
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 3,5 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 250 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 30 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 1000 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, działa narkotycznie, uszkadza ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy, wątrobę, nerki, mięsień sercowy; wywołuje zmiany we krwi.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary wywołują obfite łzawienie i ból oczu, ślinotok, ból nosa, gardła, kaszel, kichanie, drżenia, obfite pocenie się, ból i zawroty głowy; mogą wystąpić wymioty, pobudzenie, halucynacje, splątanie, senność (utrata przytomności); mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca i śmierć.

Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje jej podrażnienie.

Skażenie oczu - ostry stan zapalny z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Zatrucie

Drogą pokarmową wywołuje wymioty oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Działanie narkotyczne ujawnia się po połknięciu 3 ml. Bezpośrednimi następstwami zatrucia ostrego drogą inhalacyjną i pokarmową są: uszkodzenie wątroby (stłuszczanie lub zmiany martwicze), nerek, mięśnia sercowego, krwotoczne zmiany w płucach, niedowład dłoni i stóp. W następstwie zatrucia może wystąpić zapalenie wielonerwowe, zmiany we krwi (niedokrwistość, małopłytkowość).

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzane narażenie skóry może wywołać jej zapalenie. Narażenie trwające 1 ÷ 3 lat w środowisku pracy powodowało objawy nerwicowe, bezsenność, zaburzenia trawienne, bóle brzucha, marskość, zwłóknienie wątroby, zmiany we krwi (zmniejszenie liczby białych krwinek) oraz objawy ze strony układu nerwowego: drżenia, zawroty i bóle głowy.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Kontrolować akcję serca.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku transport do szpitala ze względu na wchłanianie ciekłej substancji przez skórę i ryzyko wystąpienia zmian w układzie nerwowym.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE