| Nazwa | Propen | | Numer CAS | 115-07-1 | | Synonimy | propylen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Gas 1 (Gaz łatwopalny, kat.1), H220;
Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H220: Skrajnie łatwopalny gaz.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P377: W przypadku płonięcia wyciekającego gazu: Nie gasić, jeżeli nie można bezpiecznie zahamować wycieku.
P381: W przypadku wycieku wyeliminować wszystkie źródła zapłonu.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 2000 mg/m3 | | NDSCh: | 8600 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04381:2010
PiMOŚP 2003, nr 4(38) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 42,08
Stan skupienia w temp. 20 °C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: nafty
Temperatura topnienia: -185,2 °C
Temperatura wrzenia: -47,7 °C
Temperatura zapłonu: -107,8 °C (zamknięty tygiel)
Temperatura samozapłonu: 455 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,9% obj.
- górna: 10,1% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 21,1 °C: 0,001769 g/cm3, pod ciśnieniem 101,3 kPa
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 1,48
Prężność par w temp. w 21,1 °C: 1034 kPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 384 mg/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze dietylowym, kwasie octowym | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych
Uwaga: objawy niedotlenienia pojawiają się, gdy stężenie tlenu w atmosferze spada do 15-16%. Utrata przytomności występuje, gdy stężenie tlenu wynosi 6-8%.
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: wypiera tlen z atmosfery, powodując niedotlenienie. Działa słabo drażniąco.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: drogą inhalacyjną może wywołać zaburzenia widzenia, przyspieszenie oddechu i czynności serca (sat. tlenem 82-90%), zaburzenia widzenia, tzw. widzenie tunelowe, bóle i zawroty głowy, pobudzenie, osłabienie mięśni, utratę pamięci, sinicę (sat. tlenem 64-82%), następnie wywołuje dezorientację, mdłości, wymioty, utratę przytomności po 3-5 minutach, drgawki, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie oddechu i krążenia (sat. tlenem 60-70%), możliwość wystąpienia zawału mięśnia sercowego.
Skażenie skóry skroplonym gazem wywołuje zaczerwienienie, ból oraz owrzodzenia.
Skażenie oczu skroplonym gazem może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek; możliwość trwałego uszkodzenia rogówki.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlen, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego oraz postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu, a w razie braku sprzętu metodą usta-usta. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Na odmrożenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. |
|
|
|
|
