2-PIRYDYLOAMINA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2-Pirydyloamina
Numer CAS504-29-0
Synonimy2-aminopirydyna, o-aminopirydyna
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 2 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04250-1:1998
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 94,13
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe (proszek lub kryształy)
Barwa: biała
Zapach: aromatyczny, podobny do pirydyny
Temperatura topnienia: 58,1°C
Temperatura wrzenia: 209-211°C
Temperatura zapłonu: 92°C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: brak danych
Gęstość par względem powietrza: 3,25
Prężność par w temp. 125°C: 5 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze,
bardzo dobrze rozpuszcza się w etanolu.
Właściwości dodatkoweWłaściwości dodatkowe: brak danych
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 200 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 20 mg/m3 (5 h)
Spożycie 2-aminopirydyny w ilości 0,6 mg/kg masy ciała powoduje wystąpienie objawów zatrucia.

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja toksyczna, drażniąca i narkotyczna.

Drogi wchłaniania: w postaci pyłu - przez układ oddechowy, skórę, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli.

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, osłabienie, zawroty głowy, dezorientację, pobudzenie, splątanie oraz drgawki.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt może spowodować podrażnienie skóry i układu oddechowego.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium) - amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Skierować poszkodowanego do lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE