PENTAN-1-OL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaPentan-1-ol
Numer CAS71-41-0
Synonimyalkohol n-amylowy I-rz., n-pentanol, n-butylokarbinol, 2-metylobutanol-1, izopentanol, izobutylokarbinol, alkohol izoamylowy I-rz., 3-metylobutanol-1, izopentanol, izobutylokarbinol, alkohol izoamylowy I-rz.
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Acute Tox. 4*. inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 75 mg/m3
NDSCh:150 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04526:2020-12
PiMOŚP 2019, nr1 (99)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 88,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny, nieprzyjemny
alkohol n-amylowy I-rz. 2-metylobutanol-1 3-metylobutanol-1
Temperatura topnienia:
-78,2°C <-70°C -117,2°C
Temperatura wrzenia:
138°C
alkohol n-amylowy I-rz. 2-metylobutanol-1 3-metylobutanol-1
Temperatura zapłonu:
32,8°C 40°C 42,8°C
Temperatura samozapłonu:
300°C 385°C 350°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 8,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,72% obj.
Gęstość w temp. 20°C:
0,82 g/m3 0,82 g/m3 0,81 g/m3
Gęstość par względem powietrza:
3,04 3,04 3,04
Prężność par w temp. 25°C:
3,13 hPa 4,16 hPa 3,16 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C:
2,19% wag. 2,97% wag. 2,67% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: mieszają się z większością rozpuszczalników organicznych
Właściwości dodatkowealkohol n-amylowy I-rz. 2-metylobutanol-1 3-metylobutanol-1
Temperatura krytyczna:
312°C - 307°C
Ciśnienie krytyczne:
4,44 MPa - -
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C:
1,4100 1,4107 1,4071
Lepkość:
3,35 mPa s (w temp. 25°C) 5,09 mPa s (w temp. 20°C) 4,81 mPa s (w temp. 15°C)
Ciepło właściwe:
2,98 J/(g K) 2,50 J/(g K) 2,40 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia:
512,96 J/g 512,96 J/g 503,46 J/g
- w temp. 25°C:
646,4 J/g 617,5 J/g 631,7 J/g
Ciepło spalania:
-37,74 kJ/g -37,76 kJ/g -37,76 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 3,7 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 3030 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 14000 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 3600 mg/kg
2-Metylobutanol-1
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,45 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
3-Metylobutanol-1
Klasa toksyczności
Substancja szkodliwa oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC.
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,15 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1300 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 3212 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 550 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancje szkodliwe, drażniące, działające narkotycznie.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu mniejszym niż dopuszczalne stężenie chwilowe wywołują łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, podrażnienie błony śluzowej nosa i gardła. W większych stężeniach mogą spowodować ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, biegunkę, stan pobudzenia (delirium), zaburzenia świadomości, śpiączkę. Może wystąpić arytmia i zaburzenia oddechowe.

Skażenie skóry może spowodować jej zaczerwienienie i pieczenie oraz objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.

Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, pieczenie oczu, zaczerwienienie spojówek, z ryzykiem długotrwałych i trwałych zmian. Wypicie bardzo małej ilości alkoholu amylowego wywołuje nudności, wymioty, biegunkę i objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. Mała dawka (ok. 30 g) może być śmiertelna dla człowieka.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować jej wysuszenie i stany zapalne. Sugeruje się, że długotrwałe narażenie skóry na substancję w dużym stężeniu może prowadzić do zmian w układzie nerwowym.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę twarzową. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia zależy od wielkości powierzchni skażonej skóry. W zależności od objawów, postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wskazań - konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Wskazana konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport karetką PR do pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE