PENTAFLUOREK BROMU
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaPentafluorek bromu
Numer CAS7789-30-2
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPOx. Liq. 1 (Substancja ciekła utleniająca 1), H271;
Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 ), H311;
Acute Tox. 2 (Toksyczność ostra, kat.2), H330;
Skin Corr. 1B ;
(Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B, H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H271: Może spowodować pożar lub wybuch; silny utleniacz.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,5 mg/m3
NDSCh:1 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04093-01:1974 (w)
PN-Z-04093-02:1975 (w)
PN-Z-04093-03:1982 (w)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 174,9
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz dymiąca
Barwa: bezbarwna lub żółtawa
Zapach: ostry
Temperatura topnienia (1013 hPa): -61,3°C
Temperatura wrzenia: 40,76°C
Temperatura zapłonu: niepalna ciecz
Temperatura samozapłonu: niepalna ciecz
Granica wybuchowości: pary nie tworzą mieszanin wybuchowych
Gęstość cieczy w temp. 20°C: 2,48 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza: 6,04
Prężność par:
- w temp. 20°C: 413 hPa
- w temp. 30°C: 640 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 2965 g/cm3
- w temp. 30°C: 4440 g/cm3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: gwałtowna reakcja z wydzieleniem toksycznych i żrących produktów
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła w temp. 25°C: 1,3529
Temperatura krytyczna: 197°C
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 0,57 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 178,8 J/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 32,4 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność w dużych stężeniach może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc.

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.

Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, krwawienie lub/i perforację przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia przewlekłego: u ludzi nie opisywano. U zwierząt doświadczalnych - uszkodzenie wątroby i nerek, stany zapalne dróg oddechowych
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Poszkodowany powinien sam płukać oczy. (Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia mleko lub białko jaj kurzych. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko krwotoku, wstrząsu.
INFORMACJE DODATKOWE