| Nazwa | Octan izobutylu | | Numer CAS | 110-19-0 | | Synonimy | ester metylopropylowy kwasu octowego, ester izobutylowy kwasu octowego |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |  | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P262: Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 240 mg/m3 | | NDSCh: | 720 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
prPN-Z-04520
PiMOŚP 2017, nr 1(91) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 116,16
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: owocowy
Temperatura topnienia: -99 °C
Temperatura wrzenia: 118 °C
Temperatura zapłonu: 18 °C
Temperatura samozapłonu: 510 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 2,4% obj.
- górna: 10,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,87 g/cm3
Prężność par względem powietrza: 4,0
Prężność par w temp. 20 °C: 17 hPa
Prężność par w temp. 50 °C: 85 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 0,7 g
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 1,60
Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,390
Lepkość w temp. 20 °C: 0,7 mPa s |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,01 ÷ 90,0 mg/m3 (górna i dolna granica)
LD50 (szczur, doustnie) - 13400 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) > 5000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca słabo narkotyczne.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać kaszel, a w dużych stężeniach ból i zawroty głowy, senność.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie i zaczerwienienie spojówek, ból oczu, światłowstręt.
Drogą pokarmową wywołuje ból w przełyku, mdłości, wymioty, ból brzucha, ból i zawroty głowy, senność.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować jej odtłuszczenie i wysuszenie. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie natychmiastowego płukania oczu.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
