OCTAN TERT-BUTYLU
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaOctan tert-butylu
Numer CAS540-88-5
Synonimyoctan III-rz. butylu, ester butylowy III-rz. kwasu octowego, ester tert-butylowy kwasu octowego
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
Dodatkowe kody zwrotówEUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 900 mg/m3
NDSCh:900 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04119-3:1998
PiMOŚP 2017, nr. 1(91)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 116,16
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: przyjemny
Temperatura topnienia: brak danych
Temperatura wrzenia: 97°C
Temperatura zapłonu: 37,7°C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 0,87 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,0
Prężność par w temp. 25°C 53 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 25°C: 248 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym i eterze etylowym
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3862
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 19-223,25 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja działa drażniąco.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe i przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek w stężeniach większych od NDS. W dużych stężeniach może wystąpić kaszel, ból gardła, ból oczu.

Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać nudności, wymioty, biegunkę, ból brzucha.

Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano u ludzi. Powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać jej wysuszenie.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Podać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W zależności od wskazań transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody. Wezwać lekarza, jeżeli wystąpiły zmiany lub dolegliwości.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną lub transport do szpitala karetką PR.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE