Nazwa | Octan tert-butylu | Numer CAS | 540-88-5 | Synonimy | octan III-rz. butylu, ester butylowy III-rz. kwasu octowego, ester tert-butylowy kwasu octowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 900 mg/m3 | NDSCh: | 900 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04119-3:1998 PiMOŚP 2017, nr. 1(91) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 116,16 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: przyjemny Temperatura topnienia: brak danych Temperatura wrzenia: 97°C Temperatura zapłonu: 37,7°C Temperatura samozapłonu: brak danych Granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 0,87 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 4,0 Prężność par w temp. 25°C 53 hPa Stężenie pary nasyconej w temp. 25°C: 248 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym i eterze etylowym | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3862 Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 19-223,25 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działa drażniąco.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek w stężeniach większych od NDS. W dużych stężeniach może wystąpić kaszel, ból gardła, ból oczu.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać nudności, wymioty, biegunkę, ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano u ludzi. Powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać jej wysuszenie. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Podać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W zależności od wskazań transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody. Wezwać lekarza, jeżeli wystąpiły zmiany lub dolegliwości. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną lub transport do szpitala karetką PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|