NAFTALEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaNaftalen
Numer CAS91-20-3
Synonimynaftalina
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPCarc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Acute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 20 mg/m3
NDSCh:50 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04098-3:2005
PiMOŚP 2002, nr 4(34)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 128,17
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 80,2°C
Temperatura wrzenia: 218°C
Temperatura zapłonu: 80°C
Temperatura samozapłonu: 526°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,9% obj.
- górna: 5,9% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,72% obj.
Dolna granica wybuchowości pyłu zawieszonego w powietrzu: 2,5 g/m3
Gęstość w temp. 20°C: 1,145 g/cm3
Gęstość w temp. 85,3°C: 0,976 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,42
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,072 hPa
- w temp. 30°C: 0,177 hPa
- w temp. 52,6°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,38 g/m3
- w temp. 30°C: 0,90 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,34% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, benzenie; słabo rozpuszcza się w eterze etylowym, czterochlorku węgla, dwusiarczku węgla
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 475,2°C
Ciśnienie krytyczne: 4,26 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 85°C: 1,5898
Lepkość w temp. 99,8°C: 0,78 mPa s
Ciepło właściwe: 1,29 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 148 J/g
Ciepło sublimacji w temp. 25°C: 571,65 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 337,1 J/g
Ciepło spalania: -40,26 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 3,6
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,2 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 490 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, uczulająca, słabo drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, uszkadza krwinki czerwone, wątrobę, nerki.

Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par lub pyłu wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek; w bardzo dużych stężeniach może wystąpić ból głowy, niepokój, mdłości, wymioty, obfite pocenie się.

Skażenie skóry pyłem może wywołać jej zaczerwienienie; skażenie dużej powierzchni skóry substancją rozpuszczoną w oleju roślinnym (lub rozpuszczalniku) powoduje wchłonięcie i hemolizę krwinek czerwonych prowadzącą do krwiomoczu, uszkodzenia nerek, wątroby, anemii.

Skażenie oczu pyłem może wywołać łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, ból brzucha, ból głowy i po różnym czasie (do 48 godzin!) pobudzenie psychoruchowe, gorączkę, krwiomocz jako objawy hemolizy (rozpadu czerwonych krwinek), prowadzącej do uszkodzenia nerek, wątroby z żółtaczką, niedokrwistości, śpiączki. Najmniejsza notowana dawka śmiertelna dla człowieka wynosiła 29 mg/kg.

Objawy zatrucia przewlekłego: może wywołać zmętnienia w soczewkach oczu, zapalenie siatkówki i naczyniówki oka, zmiany w nerwie wzrokowym. Mogą wystąpić uczuleniowe zmiany skóry, rumień, zapalenie skóry, czasem złuszczające. Dotychczas nie udowodniono działania rakotwórczego.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: Relanium w ampułkach.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. W razie duszności podawać tlen.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe w zależności od stanu poszkodowanego. W razie silnego pobudzenia psychoruchowego i drgawek można podać pozajelitowo Relanium. Konieczny transport do szpitala karetką PR (lub reanimacyjną) w związku z ryzykiem zatrucia inną drogą.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę obficie letnią wodą, najlepiej bieżącą, z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ostrego zatrucia - postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Podawać dużo wody do picia i prowokować wymioty. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku zatrucia drogą pokarmową natychmiastowy transport do szpitala pod nadzorem lekarza ze względu na duże ryzyko ogólnych objawów zatrucia.
INFORMACJE DODATKOWE