| Nazwa | Benzaldehyd | | Numer CAS | 100-52-7 | | Synonimy | aldehyd benzoesowy |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |  | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P262: Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 10 mg/m3 | | NDSCh: | 40 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 106,13
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: gorzkich migdałów
Temperatura topnienia: -26°C
Temperatura wrzenia: 179°C
Temperatura zapłonu: 64°C
Temperatura samozapłonu: 190°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,26% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,04 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,7
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,8 hPa
- w temp. 30°C: 1,7 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 3,5 g/m3
- w temp. 30°C: 7,2 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,3% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 352°C
Ciśnienie krytyczne: 2,18 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5455
Lepkość w temp. 20°C: 1,4 mPa s
Ciepło właściwe: 1,6 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 402,4 J/g
Ciepło spalania: -33,3 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,48 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,2 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1300 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, uczulająca, wywołuje depresję ośrodkowego układu oddechowego.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy i prawdopodobnie skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, uczucie pieczenia w nosie i gardle, kaszel, uczucie duszności. Może wystąpić senność oraz/lub drgawki.
Skażenie skóry ciekłą substancją może spowodować zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową w dużej dawce może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha. Jak się ocenia, dawka toksyczna dla człowieka przekracza 50 g.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować zmiany uczuleniowe i przewlekłe zapalenie skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, Relanium w amp.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie duszności z objawami spastycznymi oskrzelowymi należy podać do inhalacji Atrovent w aerozolu (1-2 rozpylenia). Działa rozszerzająco na oskrzela po 2-5 minutach. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium. Transport do szpitala karetką PR, pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej z mydłem. W razie zaczerwienienia skóry wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wskazań - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe; w razie wskazań transport do szpitala. |
|
|
|
|
