4-METOKSYFENOL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa4-Metoksyfenol
Numer CAS150-76-5
Synonimyeter monometylowy hydrochinonu; eter 4-hydroksyfenylowo-metylowy;
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 5 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04370:2009
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 124,14
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 57 °C
Temperatura wrzenia: 243 °C
Temperatura zapłonu: 124 °C
Temperatura samozapłonu: 421 °C
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,55 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,29
Prężność par w temp. 140 °C: 25,32 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 40 g/dml
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 1,58
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1600 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca, narkotyczna, uczulająca.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność, może wystąpić skurcz oskrzeli, obrzęk płuc, bóle i zawroty głowy, senność.

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, owrzodzenia oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaburzenia widzenia, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z możliwością wystąpienia krwawienia oraz bóle i zawroty głowy, senność, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, śpiączkę.

Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie skóry i uczulenie (zapalenie skóry, odbarwienia), podrażnienie oczu; zaburzenia wentylacji płuc. Możliwość uszkodzenia wątroby i nerek.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, leki przeciwbólowe, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Zapewnić konsultację dermatologiczną lub/i chirurgiczną.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia.
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE