4-METOKSYANILINA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa4-Metoksyanilina
Numer CAS104-94-9
Synonimyp-anizydyna, 4-metoksyanilina, 4-aminoanizol
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 2*, inhal., H330;
Acute Tox. 1, dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310;
Acute Tox. 2*, oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300;
STOT RE 2* (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373**;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P320: Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).
P361: Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,5 mg/m3
NDSCh:1 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PiMOŚP 2014, nr 1(79)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 123,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne lub szarobrązowe
Zapach: słaby, podobny do zapachu aniliny
Temperatura topnienia: 57-60°C
Temperatura wrzenia: 243°C
Temperatura zapłonu: 122°C
Temperatura samozapłonu: 515°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,34% obj.
Gęstość w temp. 57°C: 1,07°C
Gęstość par względem powietrza: 4,28
Prężność par w temp. 115°C: 17 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bardzo słabo
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych
Właściwości dodatkoweLepkość w temp. 131°C: 0,842 mPa s
Ciepło spalania: -31,4 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1400 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 3200 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, methemoglobinotwórcza, może działać uczulająco oraz drażniąco.

Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: prawdopodobnie pary mogą wywołać bóle i zawroty głowy oraz sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, duszność, zaburzenia świadomości, związane z methemoglobinemią i niedotlenieniem tkanek. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być hemoliza erytrocytów oraz wtórne uszkodzenie nerek.

Skażenie skóry substancją w postaci stałej może wywołać ostre zapalenie skóry oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu oraz zapalenie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Zatrucie

Drogą pokarmową może nastąpić wskutek wypicia roztworu (w rozpuszczalniku organicznym) i przypuszczalnie wywołuje objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.

Objawy zatrucia przewlekłego: prawdopodobnie może wystąpić niedokrwistość. Powtarzane narażenie może spowodować zmiany uczuleniowe skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki:tlen.
Odtrutki:1-proc. roztwór błękitu metylenowego, witamina C w tabletkach po 0,2 g.
Leczenie:tlen, błękit metylenowy dożylnie.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie 2-3 tabl. witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) karetką PR bez przerywania podawania tlenu.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych uzasadnia podanie, powoli, 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowgo, jeżeli nie ma wątpliwości, że nastąpiło zatrucie związkiem aminowym lub innym methemoglobinotwórczym. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Uwaga: poprawa powinna nastąpić po 30-40 minutach. Jeżeli sinica nie ustąpiła, po godzinie można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego. Nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii).

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie miejscowego zaczerwienienia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec wysokiego ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE