| Nazwa | Izopren | | Numer CAS | 78-79-5 | | Synonimy | 2-metylobutadien-1,3; 2-metylobuta-1,3-dien |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 1 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.12), H224;
Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary.
H350: Może powodować raka .
H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 100 mg/m3 | | NDSCh: | 300 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04271:2000
PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 68,11
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: łagodny, mdły
Temperatura topnienia: -146°C
Temperatura wrzenia: 34,1°C
Temperatura zapłonu: poniżej -20°C
Temperatura samozapłonu: 220°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,0% obj.
- górna: 9,7% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,91% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,68 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,35
Prężność par:
- w temp. 20°C: 640 hPa
- w temp. 30°C: 933 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1790 g/m3
- w temp. 30°C: 2520 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,1% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 211°C
Ciśnienie krytyczne: 3,8 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,42194
Lepkość w temp. 20°C: 0,216 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: 1,54 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 380 J/g
Ciepło spalania: -46,8 kJ/g
Ciepło polimeryzacji: 1,17 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,014 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 180000 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca; działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciekły - przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać łzawienie oczu, kaszel; pod wpływem par o dużym stężeniu może wystąpić duszność, ból i zawroty głowy, senność, śpiączka.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać zaczerwienienie, stan zapalny, a
Skażenie oczu - ból, łzawienie. Zatrucie
Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać mdłości, wymioty i ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Prawdopodobnie powtarzający się kontakt ze skórą może spowodować jej przewlekłe zapalenie. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, ułożyć w pozycji półsiedzącej lub dowolnej. Podać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie stwierdzenia utraty przytomności, należy również wziąć pod uwagę inne jej przyczyny niż zatrucie parami izoprenu. W przypadku zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma widocznych zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
