| Nazwa | Heksan (n-heksan) | | Numer CAS | 110-54-3 | | Synonimy | n-heksan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Repr. 2 (Szkodliwość na rozrodczość kat. 2), H361f(***);
Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304;
STOT RE 2(*) (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373(**);
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |     | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H361f***: Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność.
H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H315: Działa drażniąco na skórę.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P331: NIE wywoływać wymiotów.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 72 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04136-3:2003
PiMOŚP 1999, z. 22 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 86,17
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -95,3°C
Temperatura wrzenia: 69°C
Temperatura zapłonu: -22°C
Temperatura samozapłonu: 223°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 7,4% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,16% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,23 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,659 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,97
Prężność par:
- w temp. 20°C: 160 hPa
- w temp. 30°C: 253 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 566 g/m3
- w temp. 30°C: 866 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 15°C: 0,01% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie i w innych rozpuszczalnikach organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 234,15°C
Ciśnienie krytyczne: 3,01 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3749
Lepkość w temp. 20°C: 0,31 mPa s
Ciepło właściwe: 2,27 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 333,06 J/g
- w temp. 25°C: 366,4 J/g
Ciepło spalania: -48,35 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 3,6 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 215-878,1 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 28710 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 18000 mg/m3 (10 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, neurotoksyczna, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: ciecz - skóra, przewód pokarmowy, pary - drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: pary działają drażniąco na błony śluzowe, w dużym stężeniu powodują łzawienie oczu, przekrwienie spojówek i górnych dróg oddechowych. W stężeniu powyżej 18000 mg/m3 po 10 minutach mogą nastąpić ból i zawroty głowy, mdłości, dezorientacja, a w większym - utrata świadomości.
Skażenie oczu ciekłym n-heksanem może spowodować ból oka, zaczerwienienie spojówek i uszkodzenie rogówki. Oblanie skóry może wywołać uczucie pieczenia, zaczerwienienie, obrzęk skóry.
Drogą pokarmową powoduje objawy takie jak w zatruciu inhalacyjnym, z ryzykiem zachłystowego zapalenia płuc oraz zaburzeń rytmu serca.
Objawy zatrucia przewlekłego: zaburzenia czucia (parestezje) w obrębie rąk i stóp (symetryczne), osłabienie mięśni - objawy czuciowe i ruchowe polineuropatii (zmiany w obrębie nerwów obwodowych). |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o potrzebie i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
