Nazwa | Glifosat | Numer CAS | 1071-83-6 | Synonimy | N-(fosfonometylo)glicyna |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318; Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu. H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 10 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 169,01 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe Barwa: bezbarwne Zapach: bez zapachu Temperatura topnienia: 189 °C Temperatura wrzenia: rozpad pod wpływem temperatury Temperatura zapłonu: brak danych Temperatura samozapłonu: brak danych Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 1,7 g/cm3 Prężność par w temp. 25 °C: <1,1•10Pa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 0 °C: 10,5 g/l Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: praktycznie nie rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik podziału: n-oktanol/woda (log Pow): -1,0 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 4873 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) > 4,98 mg/l/4 h LD50 (mysz, dożołądkowo) - 1568 mg/kg LDL0 (człowiek, doustnie) - 2143 mg/kg TDL0 (człowiek, doustnie) - 1214 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, mdłości, wymioty, kaszel. W dużych stężeniach może spowodować duszność, skurcz oskrzeli lub/i obrzęk płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę. Po spożyciu dużych dawek możliwość wystąpienia krwawienia (nadżerki i owrzodzenia na błonie śluzowej), obrzęku płuc, uszkodzenia wątroby i nerek, zaburzeń rytmu serca, a nawet zatrzymania czynności serca. Uwaga: nie blokuje esterazy cholinowej.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na duże stężenie prowadzi do zaczerwienia i odczynów zapalnych skóry, zapalenia spojówek, nieżytu górnych dróg oddechowych oraz przewlekłego zapalenia oskrzeli. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent), deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, leki przeciwbólowe w amp. do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Należy podać pozajelitowo lek przeciwbólowy, np. pyralginę. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|