2-FURALDEHYD
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2-Furaldehyd
Numer CAS98-01-1
Synonimyfurfural, furfurol, furaldehyd, aldehyd 2-furfurylowy, 2-formylofuran
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPCarc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Acute Tox. 3*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 10 mg/m3
NDSCh:25 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04045 -09: 1992 (w)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 96,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółtawa
Zapach: podobny do zapachu migdałów
Temperatura topnienia: -36,5°C
Temperatura wrzenia: 162°C
Temperatura zapłonu: 61°C
Temperatura samozapłonu: 315°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2,1% obj.
- górna: 19,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,03% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,16 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,3
Prężność par:
- w temp. 20°C: 1,5 hPa
- w temp. 30°C: 3,1 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 5,9 g/m3
- w temp. 30°C: 12 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 8,3% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 397°C
Ciśnienie krytyczne: 5,5 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5261
Lepkość w temp. 25°C: 0,149 mPa s
Ciepło właściwe: 1,74 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 401,7 J/g
Ciepło spalania: -25,46 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,41
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,01 ÷ 2,5 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 65 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 0,3 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, uczulająca, toksyczna dla ośrodkowego układu nerwowego.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par w stężeniu 0,3 mg/m3 może wywołać łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, uczucie drapania w gardle, kaszel. W dużych stężeniach - senność z możliwością śpiączki, a po kilkunastu godzinach mogą wystąpić: duszność i obrzęk płuc oraz objawy narkotyczne: zawroty głowy, senność.

Skażenie oczu wywołuje łzawienie i ból oczu z ryzykiem oparzenia chemicznego.

Skażenie skóry wywołuje ból i zaczerwienienie z ryzykiem oparzenia chemicznego.

Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę. Następstwem zatrucia

Drogą pokarmową może być uszkodzenie wątroby.

Objawy zatrucia przewlekłego: bóle i zawroty głowy, zaburzenia smaku, drżenia. Badania na zwierzętach wskazują na możliwość uszkodzenia wątroby.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki:nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Należy kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia); działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc podać inhalacyjnie deksametazon (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzon, furosemid.
W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia, ze względu na zagrażający obrzęk płuc.

Nieprzytomny (zaburzenia świadomości)

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i oddychania.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła.
Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wskazań podać lek przeciwbólowy (np. pyralginę). W zależności od charakteru zmian i rozległości skażenia skóry transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej oraz ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Ze względu na zagrażające powikłania - transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE