FTALAN DIMETYLU
IDENTYFIKACJA WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaFtalan dimetylu
Numer CAS131-11-3
Synonimy
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
frakcja wdychalna
NDS: 5 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PiMOŚP 2019, nr 2(100)
PN-Z-04531:2021-08
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 194,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: bezwonna
Temperatura topnienia: 0°C
Temperatura wrzenia: 282°C
Temperatura zapłonu: 146°C
Temperatura samozapłonu: 555°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,94% obj. (-181°C)
- górna: 8,03 % obj. (229°C)
Stężenie stechiometryczne: 1,96% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,19 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 6,71
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,23 Pa
- w temp. 30°C: 0,59 Pa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,018 g/m3
- w temp. 30°C: 0,045 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,24% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze etylowym, chloroformie
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5150
Lepkość w temp. 25°C: 13,92 mPa s
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 256,8 J/g
- w temp. 20°C: 416,1 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,12
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 6800 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 5,5 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja słabo drażniąca;

Drogą pokarmową działa depresyjnie na układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy; nie stwierdzono wchłaniania przez skórę.

Objawy zatrucia ostrego: może wywołać łzawienie i ból oczu.

Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować zmętnienie rogówki. Wypicie ciekłej substancji wywołuje zaburzenia trawienne i mdłości, wymioty, biegunkę oraz senność lub pobudzenie psychoruchowe; może nastąpić utrata świadomości, spadek ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie akcji serca, zapaść. Opisywano wystąpienie obrzęku płuc. Następstwem zatrucia

Drogą pokarmową były objawy uszkodzenia wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Powtarzany kontakt ze skórą, zwłaszcza uszkodzoną, może wywołać zmiany zapalne (wyprysk).
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, Atrovent lub deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie wskazań ze strony górnych dróg oddechowych (trudności w oddychaniu związane z podrażnieniem błony śluzowej) można podać Atrovent do wdychania lub deksametazon. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie deksametazonu do inhalacji lub hydrokortyzonu dożylnie. Transport do szpitala w zależności od wskazań.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie wystąpienia zaburzeń świadomości wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie stwierdzenia utraty przytomności, należy również wziąć pod uwagę inne jej przyczyny niż zatrucie ftalanem. Dalsze postępowanie - objawowe, np.: przy zaburzeniach oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Wskazana konsultacja okulistyczna wobec przypuszczalnego ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE