| Nazwa | Fosgen | | Numer CAS | 75-44-5 | | Synonimy | tlenochlorek węgla, chlorek karbonylu |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Acute Tox. 2(*) inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P315: Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,08 mg/m3 | | NDSCh: | 0,16 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
| metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 98,92
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: duszący (skoszonego siana)
Temperatura topnienia (1013 hPa): -127,78°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 7,6°C
Gęstość gazu (5°C, 1013 hPa): 1,41 g/dł
Gęstość gazu względem powietrza (20°C, 1013 hPa): 3,4
Gęstość cieczy (0°C, 1013 hPa): 1,42 g/cm3
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 0,16 MPa
- w temp. 30°C: 0,22 MPa
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,002% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w kwasie octowym, benzenie, toluenie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 181,9°C
Ciśnienie krytyczne: 5,67 MPa
Lepkość gazu (15°C, 1013 hPa): 0,01144 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,5836 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 246,9 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,41-24,2 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LC50 (człowiek, inhalacja) - 3200 mg/m3
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 100 mg/m3 (30 min)
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 360 mg/m3 (30 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz o umiarkowanym działaniu drażniącym, bardzo toksyczny, ponieważ hydrolizuje do chlorowodoru i tlenku węgla w układzie oddechowym i bezpośrednio uszkadza pęcherzyki płucne.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w stężeniu ok. 10 mg/m3 umiarkowanie drażni spojówki i górne drogi oddechowe i może spowodować kaszel. W większym stężeniu wywołuje objawy występujące po 2 do ponad 24 godz.: stopniowo narastające uczucie ziębnięcia, zawroty głowy, męczący kaszel, ból krtani, nasilająca się duszność, uczucie duszenia się, sinica, obrzęk płuc, niewydolność krążeniowo-oddechowa. Po narażeniu na bardzo duże stężenie działanie duszące narasta szybko i powoduje śmierć. Następstwem ostrego zatrucia w przypadkach przeżycia może być: zapalenie płuc, rzadko rozszerzenia oskrzeli lub ropień płuca.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłych zatruć nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Uwaga: zatrucia fosgenem są z reguły następstwem sytuacji awaryjnych. Wszystkie osoby, które znalazły się w strefie zagrożenia, powinny być jak najszybciej przewiezione do szpitala ze względu na ryzyko obrzęku płuc bez wyraźnych poprzedzających objawów wstępnych zatrucia.
Kaszel, ból krtani - uzasadniają podanie deksametazonu do inhalacji i tlenu oraz założenie stałej drogi dożylnej oraz podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia. |
|
|
|
|
