FLUOROOCTAN SODU
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaFluorooctan sodu
Numer CAS62-74-8
Synonimysól sodowa kwasu fluorooctowego
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 2* (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 1; dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310;
Acute Tox. 2*, oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P264: Dokładnie umyć … po użyciu.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,05 mg/m3
NDSCh:0,15 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04361:2006
PiMOŚP 2002, nr 4(34)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa 100,0
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: brak danych
Temperatura topnienia: 200-205°C
Temperatura wrzenia: rozkład
Temperatura zapłonu: substancja niepalna
Temperatura samozapłonu: substancja niepalna
Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych
Gęstość w temp. 20°C: brak danych
Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy
Prężność par: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Właściwości dodatkoweWłaściwości dodatkowe: brak danych
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 0,1 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 48 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 0,7 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna po połknięciu lub w przypadku narażenia inhalacyjnego na duże stężenie, zaburza metabolizm komórkowy, powoduje spadek stężenia wapnia we krwi.
Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 2-10 mg/kg.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy, skóra (uszkodzona).

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywoływać ból, łzawienie oczu, wzmożone wydzielanie śliny, kaszel, duszność, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia rytmu serca z ryzykiem zatrzymania krążenia, halucynacje, przeczulicę skóry, drgawki, śpiączkę.

Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Objawy zatrucia przewlekłego: opisano jeden przypadek uszkodzenia wątroby i nerek, układu nerwowego i tarczycy przy kontakcie powtarzanym w ciągu 10 lat.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Relanium, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: glukonolaktobionian wapnia - Calcium 10% amp. po 10 ml lub chlorek wapnia - Calcium Chloratum 10% amp. po 10 ml, najlepiej do podawania w warunkach szpitalnych.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG).
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko zaburzeń rytmu i zatrzymania czynności serca.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontynuować podawanie tlenu.
Założyć stałą drogę dożylną. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie skażenia zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej.
Zapewnić konsultację dermatologiczną.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry (uszkodzonej) w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko zaburzeń rytmu i zatrzymania czynności serca.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE