| Nazwa | 2-Fenoksyetanol | | Numer CAS | 122-99-6 | | Synonimy | eter monofenylowy glikolu etylenowego |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 230 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
PN-Z-04538:2022 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 138,18
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: różany
Temperatura topnienia: 14 °C
Temperatura wrzenia: 242 °C
Temperatura zapłonu: 118 °C
Temperatura samozapłonu: 510 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: 9% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,16% obj.
Gęstość w temp. 20 °C: 1,102 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,8
Prężność par w temp. 20 °C: 0,04 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 22,7g
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości
rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Lepkość w temp. 20 °C: 3,05 mPa s
Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,538
Współczynnik podziału oktanol/woda (log Pow): 1,16 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1260 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 5000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać kaszel.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie i zaczerwienienie spojówek, ból oczu, światłowstręt.
Drogą pokarmową wywołuje ból w przełyku, mdłości, wymioty, ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: w wyniku przewlekłego narażenia obserwowano występowanie objawów neurologicznych - senności, bólów głowy, drżeń mięśniowych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
