1,2-EPOKSYPROPAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa1,2-Epoksypropan
Numer CAS75-56-9
Synonimytlenek propylenu; metylooksiran
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 1(Substancja ciekła łatwopalna, kat. 1), H224;
Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Muta. 1B (Mutagenność kat.1B), H340;
Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 ), H331;
Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3), H311;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Eye Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary.
H350: Może powodować raka .
H340: Może powodować wady genetyczne .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H319: Działa drażniąco na oczy.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 2,4 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04286:2003
PiMOŚP 1998, z. 19
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 58,08
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: eterowy
Temperatura topnienia: -104°C
Temperatura wrzenia: 34°C
Temperatura zapłonu: - 37°C
Temperatura samozapłonu: 430°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,9% obj.
- górna: 37% obj.
Gęstość par względem powietrza: 2,0
Gęstość w temp. 20°C: 0,83 g/cm3
Prężność par:
- w temp. 20°C: 590 hPa
- w temp. 30°C: 867 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1405 g/m3
- w temp. 30°C: 2000 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 40,5% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 209,1°C
Ciśnienie krytyczne: 4,92 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,36603
Lepkość w temp. 20°C: 0,327 mPa s
Ciepło właściwe: 2,07 J/(g K)
Stężenie stechiometryczne: 4,99% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,13 mJ
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 495,2 J/g
- w temp. 25°C: 480,4 J/g
Ciepło spalania: -33,0 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 24-480 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 380 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 4100-9500 mg/m3 (2 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - 1245 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja działająca drażniąco i narkotycznie, roztwory o mniejszym stężeniu mają działanie silniej drażniące niż nierozcieńczone, prawdopodobnie rakotwórcza dla ludzi.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, ból i zaczerwienienie spojówek, kaszel, drapanie w gardle, duszność, bóle głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, ataksję, zaburzenia świadomości. Może wystąpić obrzęk płuc (po okresie utajenia).
Skażenie lub oblanie skóry ciekłą substancją lub roztworem wywołuje zaczerwienienie, ból, oparzenia chemiczne.

Skażenie oczu ciekłą substancją lub roztworem wywołuje łzawienie, ból i zaczerwienienie spojówek, może nastąpić oparzenie chemiczne.

Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha, biegunkę i objawy narkotyczne jak w zatruciu inhalacyjnym.

Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Narażeniu na tlenek propylenu przypisywano ułatwianie infekcji układu oddechowego.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid; Atrovent w kapsułkach do inhalacji.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej. Zapewnić bezwzględny spokój, wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie duszności, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, podać do inhalacji Atrovent z kapsułki (2-4 rozpylenia) - działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach, lub inhalacyjnie deksametazon. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. W razie zatrzymania oddechu zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać natychmiast lekarza.
Pomoc lekarska:
Zaburzenia oddychania uzasadniają intubację i prowadzenie wspomaganego oddechu za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć natychmiast odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody. Założyć jałowy opatrunek na oparzone miejsca skóry. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Zależnie od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej bądź chirurgicznej - zależnie od wskazań.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE