Nazwa | 1,2-Epoksypropan | Numer CAS | 75-56-9 | Synonimy | tlenek propylenu; metylooksiran |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 1(Substancja ciekła łatwopalna, kat. 1), H224; Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350; Muta. 1B (Mutagenność kat.1B), H340; Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 ), H331; Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3), H311; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Eye Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na oczy, kat. 2), H319; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary. H350: Może powodować raka . H340: Może powodować wady genetyczne . H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H319: Działa drażniąco na oczy.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności. P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 2,4 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04286:2003 PiMOŚP 1998, z. 19 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 58,08 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: eterowy Temperatura topnienia: -104°C Temperatura wrzenia: 34°C Temperatura zapłonu: - 37°C Temperatura samozapłonu: 430°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,9% obj. - górna: 37% obj. Gęstość par względem powietrza: 2,0 Gęstość w temp. 20°C: 0,83 g/cm3 Prężność par: - w temp. 20°C: 590 hPa - w temp. 30°C: 867 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 1405 g/m3 - w temp. 30°C: 2000 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 40,5% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 209,1°C Ciśnienie krytyczne: 4,92 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,36603 Lepkość w temp. 20°C: 0,327 mPa s Ciepło właściwe: 2,07 J/(g K) Stężenie stechiometryczne: 4,99% obj. Minimalna energia zapłonu: 0,13 mJ Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 495,2 J/g - w temp. 25°C: 480,4 J/g Ciepło spalania: -33,0 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 24-480 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 380 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 4100-9500 mg/m3 (2 h) LD50 (królik, szczur, skóra) - 1245 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działająca drażniąco i narkotycznie, roztwory o mniejszym stężeniu mają działanie silniej drażniące niż nierozcieńczone, prawdopodobnie rakotwórcza dla ludzi.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, ból i zaczerwienienie spojówek, kaszel, drapanie w gardle, duszność, bóle głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, ataksję, zaburzenia świadomości. Może wystąpić obrzęk płuc (po okresie utajenia). Skażenie lub oblanie skóry ciekłą substancją lub roztworem wywołuje zaczerwienienie, ból, oparzenia chemiczne.
Skażenie oczu ciekłą substancją lub roztworem wywołuje łzawienie, ból i zaczerwienienie spojówek, może nastąpić oparzenie chemiczne.
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha, biegunkę i objawy narkotyczne jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Narażeniu na tlenek propylenu przypisywano ułatwianie infekcji układu oddechowego. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid; Atrovent w kapsułkach do inhalacji. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej. Zapewnić bezwzględny spokój, wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie duszności, z objawami spastycznymi oskrzelowymi, podać do inhalacji Atrovent z kapsułki (2-4 rozpylenia) - działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach, lub inhalacyjnie deksametazon. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. W razie zatrzymania oddechu zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać natychmiast lekarza. Pomoc lekarska: Zaburzenia oddychania uzasadniają intubację i prowadzenie wspomaganego oddechu za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć natychmiast odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody. Założyć jałowy opatrunek na oparzone miejsca skóry. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Zależnie od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej bądź chirurgicznej - zależnie od wskazań.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|