DITLENEK SIARKI
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaDitlenek siarki
Numer CAS7446-09-5
Synonimydwutlenek siarki, bezwodnik kwasu siarkawego, bezwodnik siarkawy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPPress. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Acute Tox. 3(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P315: Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 1,3 mg/m3
NDSCh:2,7 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04015-4:1994
PN-Z-04015-12:1996
PN-Z-04317:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 64,063
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: ostry, przenikliwy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -75,5°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -10,0°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 2,927 g/dml
Gęstość cieczy (-10°C): 1,46 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza (0°C, 1013 hPa): 2,264
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 0,34 MPa
- w temp. 30°C: 0,47 MPa
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie (20°C, 1013 hPa): 10,14% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w takich rozpuszczalnikach organicznych, jak kwas octowy, benzen, nitrobenzen, toluen, alkohole, aceton, ciekła kamfora
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 157,5°C
Ciśnienie krytyczne: 7,88 MPa
Współczynnik załamania światła (0°C, 1013 hPa): 1,000686
Lepkość (15°C, 1013 hPa): 0,01229 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,623 J/(g K), Cv = 0,483 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 388,5 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 7,19 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 6715 mg/m3 (1 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 31,97 mg/m3 (1 h)
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 2664 mg/m3 (10 min)

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: toksyczny gaz, silnie drażniący drogi oddechowe; rozpuszcza się w wydzielinie błon śluzowych, tworząc kwas siarkowy, który działa żrąco.

Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazu i kwaśnego aerozolu w stężeniu nieznacznie przekraczającym dopuszczalne (powyżej progu węchowego) wywołuje łzawienie oczu, kaszel. Krótkotrwałe narażenie (jednominutowe) na SO2 w stężeniu ok. 10 mg/m3 powoduje silny ból oczu, ból i suchość w gardle, kaszel, duszność wskutek skurczu głośni i/albo skurczu oskrzeli. Pod wpływem SO2 w stężeniach ok. 1000 mg/m3 może nastąpić natychmiastowa śmierć. Ryzyko obrzęku płuc jest znikome. U osób z nadreaktywnością oskrzeli lub z astmą oskrzelową skurcz oskrzeli (napad astmy) może być wywołany wdychaniem aerozolu o stężeniu ok. 1 mg/m3. Skażenie wilgotnej skóry może wywołać jej miejscowe oparzenie.

Skażenie oczu powoduje uszkodzenie rogówki, perforację gałki ocznej. Następstwa ostrego zatrucia: zmętnienie rogówki oczu; odoskrzelowe zapalenie płuc, krwawienie z nosa.
Uwaga: stężenie powodujące natychmiastowe niebezpieczeństwo dla życia - 1000-1250 mg/m3.

Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie nosogardzieli, upośledzenie węchu, przewlekłe zapalenie oskrzeli, zwiększona podatność na wtórne infekcje, zmniejszenie wydolności oddechowej.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki:tlen, prep. Atrovent w kapsułkach i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie duszności, chrypki - bezgłosu podać do wdychania Atrovent z kapsułki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu; podać inhalacyjnie deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. W razie skurczu głośni (bezgłos i świszczący oddech - stridor) i braku skutków działania Atroventu i hydrokortyzonu może być niezbędna intubacja dotchawicza w celu utrzymania drożności dróg oddechowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obficie zmyć skórę letnią wodą, najlepiej bieżącą. Nie stosować mydła. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Ze względu na ryzyko zmian w układzie oddechowym - transport do szpitala karetką PR, najlepiej reanimacyjną.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą około 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko kontaktu ze skroplonym gazem powinny być pouczone o sposobie i konieczności natychmiastowego płukania oczu.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
INFORMACJE DODATKOWE