Nazwa | Disiarczek dimetylu | Numer CAS | 624-92-0 | Synonimy | dwusiarczek dwumetylu |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336;
STOT SE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe (górne drogi oddechowe, wdychanie) – narażenie jednorazowe, kat. 1), H370;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.,1), H317;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H301: Działa toksycznie po połknięciu. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy. H370: Powoduje uszkodzenie narządów . H319: Działa drażniąco na oczy. H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry. H410
: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P272: Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P308 + P310: W przypadku narażenia lub styczności: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/… P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 2,5 mg/m3 | NDSCh: | 5 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04403:2010 PiMOŚP 2004, nr 4(42) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 94,20 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna lub żółtawa Zapach: nieprzyjemny Temperatura topnienia: -85 °C Temperatura wrzenia: 110 °C Temperatura zapłonu: 10 °C Temperatura samozapłonu: 370 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 1,1% obj. - górna: 16,1% obj. Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 1,06 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,25 Prężność par w temp. 20 °C: 28 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 0,1 g Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,5289 Współczynnik podziału oktanol/woda (log Pow): 1,77 Lepkość w temp. 20°C: 0,62 m Pa s |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,003 ÷ 0,014 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 200 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 3091 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, skóra) > 2000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa i drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać kaszel.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie i zaczerwienienie spojówek, ból oczu, światłowstręt.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha. W badaniach na zwierzętach opisywano wystąpienie drgawek, śpiączki, uszkodzenia wątroby i anemii hemolitycznej
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie zawodowe może powodować zaburzenia gospodarki żelazem, niedokrwistość hemolityczną, alergiczne zapalenie skóry. W dużych stężeniach występują nudności i bóle głowy. Przedłużone narażenie na pary powoduje obniżenie progu wyczuwalności disiarczku dimetylu w powietrzu. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|