| Nazwa | Diizocyjanian metylenodifenylu | | Numer CAS | 26447-40-5 | | Synonimy | 4,4’-metylenobis(fenyloizocyjanian); diizocyjanian 4,4’-metylenodifenylu; bis(4-diizocyjanianofenylo)metan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2(Rakotwórczość kat.2), H351;
STOT RE 2* (Działanie toksyczne na narządy docelowe - powtarzane narażenie), H373** ;
Acute Tox. 4, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,03 mg/m3 | | NDSCh: | 0,09 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 250,3
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: białe lub jasnożółte kryształy
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 37 °C
Temperatura wrzenia: 314 °C pod ciśnieniem 100 kPa
Temperatura zapłonu: 196 °C
Temperatura samozapłonu: 240 °C
Granice wybuchowości w powietrzu: nie dotyczy
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość wzgl. wody w temp. 20 °C: 1,2
Gęstość par wzgl. powietrza 8,6
Prężność par w temp. 20 °C: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 178 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, mdłości, wymioty, kaszel, duszność; może wystąpić skurcz oskrzeli lub/i obrzęk płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, zmiany uczuleniowe.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową prawdopodobnie wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia i odczynów zapalnych skóry, zapalenia spojówek, nieżytu górnych dróg oddechowych oraz przewlekłego zapalenia oskrzeli.
Działanie alergizujące - astma oskrzelowa lub kontaktowe zapalenie skóry.
Uwaga: osoby cierpiące na choroby atopowe nie mogą być dopuszczone do pracy ze związkami z grupy izocyjanianów. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid w amp. do podawania dożylnego, leki przeciwbólowe w amp. do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|
|
