DIIZOCYJANIAN HEKSANO-1,6-DIYLU
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaDiizocyjanian heksano-1,6-diylu
Numer CAS822-06-0
Synonimysześciometylenodwuizocyjanian; diizocyjanian heksametylenu;; metyleno-bis-fenyloizocyjanian
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 3 (*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczneResp. Sens. 1; H334: C ≥ 0,5%;
Skin Sens. 1; H317: C ≥ 0,5%;
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,04 mg/m3
NDSCh:0,08 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04131-3:2001
PiMOŚP 1997, z. 16
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 168,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna do żółtawej
Zapach: ostry, kłujący
Temperatura topnienia: -67°C
Temperatura wrzenia: rozkład pod wpływem temperatury
Temperatura zapłonu: 130°C
Temperatura samozapłonu: 402°C
Granica wybuchowości:
- dolna: 0,9% obj.
- górna: 9,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,06% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,05 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,8
Prężność par w temp. 20°C: 0,007 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,048 g/m3
- w temp. 30°C: 0,15 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: reaguje z wydzieleniem dwutlenku węgla
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4585
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,006 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 738 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 593 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, silnie drażniąca, uczulająca.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc (szczególnie w dużych stężeniach).

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, zmiany uczuleniowe.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, obrzęk powiek.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z ryzykiem powikłań w przewodzie pokarmowym.

Objawy zatrucia przewlekłego: może wystąpić astma oskrzelowa, przewlekłe zmiany skórne.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia podać do wypicia chłodne mleko. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE