| Nazwa | Dichlorofluorometan | | Numer CAS | 75-43-4 | | Synonimy | dwuchlorofluorometan, fluorodwuchlorometan, Freon 21 |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Liquefied gas, H280;
Hazard. Ozone Layer 1; (Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej) H420; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H280: Zawiera gaz pod ciśnieniem; ogrzanie grozi wybuchem.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P410 + P403: Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 40 mg/m3 | | NDSCh: | 200 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
| metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 102,9
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: w dużym stężeniu - słaby, eterowy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -135°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 8,9°C
Gęstość gazu (8,9°C, 1013 hPa): 4,57 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza (10°C, 1013 hPa): 3,82
Gęstość cieczy (0°C): 1,426 g/cm3
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 160 kPa
- w temp. 30°C: 220 kPa
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie (30°C, 1013 hPa): 0,69% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w olejach smarnych, węglowodorach i ich chlorowcopochodnych, alkoholach, ketonach, niektórych kwasach organicznych; nie rozpuszcza się w glikolach, glicerynie, fenolach. | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 178,5°C
Ciśnienie krytyczne: 5,17 MPa
Lepkość (30°C, 1013 hPa): 0,0116 mPa s
Ciepło właściwe (30°C, 1013 hPa): Cp = 0,586 J/(g K), Cv = 0,499 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 326,2 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy
LC50 (szczur, inhalacja) - 213632 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz o słabym działaniu drażniącym, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w dużym stężeniu może wywołać zaczerwienienie spojówek, kaszel, zaburzenia koordynacji ruchów, zawroty głowy. Mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca z zatrzymaniem akcji serca i nagłym zgonem poprzedzonym zapaścią krążeniową.
Następstwem zatrucia inhalacyjnego może być zwłókniające zapalenie pęcherzyków płucnych, uszkodzenie wątroby, nerek.
Uwaga: wobec braku dostępnych danych o zatruciach u ludzi - opracowano przez analogię do objawów zatrucia innymi wielochlorowanymi fluorowymi związkami metanu.
Skażenie skóry ciekłym freonem może wywołać miejscowe odmrożenie, zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłym freonem prawdopodobnie może wywołać zaczerwienienie spojówek, uszkodzenie rogówki.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano
|
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności niż zatrucie freonem i udzielić pomocy zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania lekarskiego. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie oblania freonem zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody. Na odmrożenia założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. |
|
|
|
|
