| Nazwa | sym-1,2-Dichloroeten | | Numer CAS | 540-59-0 | | Synonimy | sym-1,2-dwuchloroetylen; sym-1,2-dichloroetylen; sym-1,2-dwuchloroeten |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Acute Tox. 4 (*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 700 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04270:2000 (w)
PiMOŚP 1997, z. 16
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 96,94
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy
Temperatura topnienia:
-80°C - izomer cis
-49,4°C - izomer trans
Temperatura wrzenia:
60,3°C - izomer cis
48,5°C - izomer trans
Temperatura zapłonu: 4°C - izomer cis
2°C - izomer trans
Temperatura samozapłonu: 335°C - izomer cis
460°C - izomer trans
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 9,7% obj.
- górna: 12,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: 9,51% obj.
Gęstość w temp. 20°C:
1,28 g/cm3 - izomer cis
1,26 g/cm3 - izomer trans
Gęstość par względem powietrza: 3,35
Prężność par:
- w temp. 20°C: 216 hPa - izomer cis
350 hPa - izomer trans
- w temp. 30°C: 330 hPa - izomer cis
520 hPa - izomer trans
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 860 g/m3 - izomer cis
1390 g/m3 - izomer trans
- w temp. 30°C: 1270 g/m3- izomer cis
2000 g/m3 - izomer trans
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C:
0,35% wag. - izomer cis
0,63% wag. - izomer trans | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna:
271°C - izomer cis
243,3°C - izomer trans
Ciśnienie krytyczne:
6,03 MPa - izomer cis
5,5 MPa - izomer trans
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C:
1,4490 - izomer cis
1,4462 - izomer trans
Lepkość w temp. 20°C:
0,467 mPa s - izomer cis
0,401 mPa s - izomer trans
Ciepło właściwe:
1,18 J/(g K) - izomer cis
1,16 J/(g K) - izomer trans
Ciepło parowania w temp. wrzenia:
312,0 J/g - izomer cis
298,2 J/g - izomer trans
Ciepło spalania: -11,3 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,3-73 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 770 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 4800 mg/m3 (10 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe; brak informacji o wchłanianiu przez skórę; ciecz -przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać zaczerwienienie spojówek, objawy podrażnienia nosa i gardła z kaszlem. Objawy te cofają się szybko po przerwaniu narażenia z chwilą wystąpienia dolegliwości. W dużym stężeniu mogą spowodować zawroty głowy, mdłości, wymioty i objawy pobudzenia podobne do upojenia alkoholowego.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje zaczerwienienie i ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją prawdopodobnie może wywołać stan zapalny spojówek i uszkodzenie rogówki.
Drogą pokarmową prawdopodobnie występują nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i objawy ogólne jak w zatruciu drogą inhalacyjną. Następstwem ostrego zatrucia może być przemijające uszkodzenie nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: zapalenie skóry.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od objawów - konsultacja dermatologiczna lub transport do szpitala.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Utrzymanie się dolegliwości uzasadnia transport do szpitala karetką PR. Konieczne zalecenie badania moczu ze względu na ryzyko wystąpienia zmian w nerkach. |
|
|
|
|
