DIBENZO-1,4-TIAZYNA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaDibenzo-1,4-tiazyna
Numer CAS92-84-2
Synonimyfenotiazyna, tiodifenyloamina,
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Sens. 1B (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
STOT RE 2 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 1), H410;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H373: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P262: Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 4 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04340:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 198,28
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: żółtawa
Zapach: drażniący
Temperatura topnienia: 185,1°C
Temperatura wrzenia:381°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 25°C: 1,16 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par:
- w temp. 20°C: brak danych
- w temp. 25°C: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: trudno rozpuszcza się w eterze etylowym, rozpuszcza się w gorącym kwasie octowym
Właściwości dodatkoweWspółczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 4,15
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 4000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja drażniąca, toksyczna oraz wywołująca uczulenie na światło.
Przypuszczalna doustna dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 0,5-5 g/kg.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy, skóra.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, może wystąpić duszność, kaszel, skurcz oskrzeli, objawy neurologiczne (pozapiramidowe).

Skażenie skóry wywołuje miejscowe zaczerwienienie.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaburzenia widzenia, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, pobudzenie, zaburzenia równowagi, hipotermię lub hipertermię, żółtaczkę, hipotensję, drgawki, tachykardię, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie oddechu i śpiączkę. Możliwość wystąpienia rabdomiolizy (rozpad mięśni) i hemolizy (rozpad krwinek czerwonych).
Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie, zaczerwienienie i świąd skóry; czerwone zabarwienie włosów i paznokci, działanie fotouczulające.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko uszkodzenia rogówki). Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną.
(pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie.
Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE