DIBENZO[A,H]ANTRACEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaDibenzo[a,h]antracen
Numer CAS53-70-3
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPCarc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H350: Może powodować raka .
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczneCarc. 1B, H350: C ≥ 0,01%
M=100
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,004 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04240-5:2006
PN-Z-04240-4:1999
PiMOŚP 1997, z. 16
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 278,35
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 266 °C
Temperatura wrzenia: 524 °C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 9,6
Gęstość w temp. 20 °C: 1,282 g/cm3
Prężność par w temp. 20 °C: 1,3 • 10Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 0,05 mg/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych.
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bezwonny
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca, uczulająca; możliwe jest także działanie rakotwórcze.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenie z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki, ból, zaczerwienienie, owrzodzenia i zmiany uczuleniowe na skórze, kaszel i duszność - może wystąpić skurcz oskrzeli.

Skażenie oczu wywołuje zaczerwienienie powiek, spojówek, ból i łzawienie oczu, owrzodzenia, uszkodzenia rogówki.

Skażenie skóry powoduje zaczerwienienie, ból, reakcje alergiczne.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z możliwością krwawienia lub/i perforacji przewodu pokarmowego z ryzykiem zgonu.
Następstwem zatrucia ostrego może być uszkodzenie wątroby i nerek opisywane u zwierząt.

Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie układu oddechowego pod postacią przewlekłego zapalenia oskrzeli. Może wystąpić depresyjny wpływ na układ krwiotwórczy objawiający się agranulocytozą i niedokrwistością. Obserwuje się zmiany skórne o typie rumienia lub trądzikopodobne oraz działanie fotouczulające. Możliwe jest także działanie rakotwórcze, początkowo pod postacią stanów przedrakowych - rogowacenie białe (leukoplakia), aż do nowotworów błony śluzowej jamy ustnej, skóry, płuc, pęcherza moczowego i nerek.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki:nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Na ewentualne zmiany skórne założyć jałowy opatrunek. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub/i chirurgicznej.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE