CYKLOHEKSANOL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaCykloheksanol
Numer CAS108-93-0
Synonimyheksahydrofenol, heksalina
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4 (*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4 (*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 10 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04448:2014
PiMOŚP 2012, nr 4(74)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 100,16
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do zapachu kamfory
Temperatura topnienia: 25,15°C
Temperatura wrzenia: 161,1°C
Temperatura zapłonu: 67,78°C
Temperatura samozapłonu: 300°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,52% obj.
- górna: 11,1% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,96 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,45
Prężność par:
- w temp. 20°C: 1,2 hPa
- w temp. 30°C: 2,5 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 4,9 g/m3
- w temp. 30°C: 10 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 24,6°C: 3,75% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w octanie etylu, eterze naftowym, węglowodorach aromatycznych
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 352°C
Ciśnienie krytyczne: 3,75 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 25°C: 1,46477
Lepkość w temp. 30°C: 41,07 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 1,764 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 422,2 J/g
- w temp. 25°C: 619,5 J/g
Ciepło spalania: -37,24 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,7 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 2060 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 312 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, w bardzo dużym stężeniu może działać depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu ok. 300 mg/m3 wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, zaburzenia węchu, kaszel. W większym stężeniu może wystąpić duszność, ból i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, splątanie, pobudzenie, senność, śpiączka, rzadko niewydolność oddechowa prowadząca do zgonu. Ryzyko ostrych zatruć prawdopodobnie jest niewielkie.

Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać zapalenie spojówek,

Skażenie skóry - objawy podrażnienia.

Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę z ryzykiem zapaści oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Następstwem zatrucia

Drogą pokarmową może być uszkodzenie wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzane lub przewlekłe narażenie skóry na kontakt z ciekłym cykloheksanolem może wywołać przewlekłe suche zapalenie skóry. W stężeniu znacznie przekraczającym dopuszczalne stężenie chwilowe (ok. 400 mg/m3) powoduje u ludzi bóle głowy i objawy podrażnienia błon śluzowych oczu, nosa, gardła.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (igła typu venflon. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Uwaga: utrata przytomności może mieć inną przyczynę niż zatrucie cykloheksanolem.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Zależnie od rozległości skażenia skóry i charakteru zmian - wskazany transport do szpitala, ewentualnie konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE