| Nazwa | Chloroform | | Numer CAS | 67-66-3 | | Synonimy | trójchlorometan, trichlorometan, trójchlorek metylenu, trójchlorek formylu |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Repr. 2 (Szkodliwość na rozrodczość kat. 2) H361d;
Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 ), H331;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372;
Eye Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H361d: Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki.
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H372: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H315: Działa drażniąco na skórę.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 8 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04325:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 119,39
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: eteryczny, ostry
Temperatura topnienia: -63,5°C
Temperatura wrzenia: 61,2°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,48 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,12
Prężność par:
- w temp. 20°C: 211 hPa
- w temp. 30°C: 327 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1035 g/m3
- w temp. 30°C: 1550 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,82% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie, dwusiarczku węgla, czterochlorku węgla, dimetylosulfotlenku | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 263,4°C
Ciśnienie krytyczne: 5,47 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4459
Lepkość w temp. 20°C: 0,568 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: 0,99 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 246,2 J/g
- w temp. 25°C: 279,5 J/g
Ciepło spalania: -3,13 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,97 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 993-1490 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 908 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 47702 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 124157 mg/m3 (5 min)
LDL0 (człowiek, doustnie) - 140 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 5000 mg/m3 (7 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, uszkadza wątrobę i nerki; substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary chloroformu wywołują łzawienie i pieczenie oczu, kaszel, uczucie pieczenia w nosogardzieli. W dużych stężeniach, przekraczających wartości dopuszczalne chwilowe, powodują ból i zawroty głowy, objawy podobne do upojenia alkoholowego z zaburzeniami równowagi i koordynacji ruchów, pobudzenie psychiczne, mdłości, utratę przytomności. Może nastąpić nagła śmierć wskutek zaburzeń rytmu serca i zatrzymania akcji serca lub/i zatrzymania oddechu.
Skażenie skóry powoduje ból i miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha i objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. Następstwem ostrego zatrucia inhalacyjnego i
Drogą pokarmową jest uszkodzenie miąższu wątroby z żółtaczką i uszkodzenie nerek - prowadzące do zejścia śmiertelnego. Mogą wystąpić zmiany w układzie nerwowym.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe uszkodzenie wątroby, zaburzenia trawienne, zmiany w układzie nerwowym. Przewlekłe zmiany skórne. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, ułożyć w pozycji półsiedzącej lub w dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku zatrucia - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Na zaczerwienioną skórę założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian, transport do szpitala karetką PR w celu konsultacji chirurgicznej lub dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o potrzebie i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
