CHLOROMEKWATU CHLOREK
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaChloromekwatu chlorek
Numer CAS999-81-5
Synonimychlorek (2-chloroetylo)trimetylo-amonium
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)BRAK
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 15 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 158,1
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe, higroskopijne
Barwa: bezbarwne lub jasnożółte
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 236 °C, rozkład
Temperatura wrzenia: brak danych
Temperatura zapłonu: nie dotyczy
Temperatura samozapłonu: nie dotyczy
Granice wybuchowości w powietrzu: nie dotyczy
Stężenie stechiometryczne: nie dotyczy
Gęstość cieczy w temp. 25 °C: nie dotyczy
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: nie dotyczy
Prężność par w temp. 20 °C: 0,00001 Pa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: > 500 g/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -3
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 600 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 4000 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 10 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca, działająca toksycznie na wątrobę, nerki, układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność, wzmożone wydzielanie śliny, mdłości, wymioty, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc, bóle i zawroty głowy, senność, zaburzenia rytmu serca, zwolnienie czynności serca (bradykardia), spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, śpiączkę.

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, a w razie dużej powierzchni skażenia możliwe jest także wystąpienie objawów jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Następstwem ostrego zatrucia jest uszkodzenie wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: kontaktowe zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia.
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg (1 amp.) Relanium.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku wskazany transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Zapewnić konsultację dermatologiczną.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE