| Nazwa | 2-Chloroetanol | | Numer CAS | 107-07-3 | | Synonimy | alkohol 2-chloroetylowy, chlorohydryna etylenu, etylenochlorohydryna |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2 (*) (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 1; dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310;
Acute Tox. 2 (*), oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |  | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1 mg/m3 | | NDSCh: | 3 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04330:2004
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 80,5
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: eterowy
Temperatura topnienia: -67,5°C
Temperatura wrzenia: 128,7°C
Temperatura zapłonu w otwartym tyglu: 60°C
Temperatura samozapłonu: 425°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 4,9% obj.
- górna: 15,9% obj.
Stężenie stechiometryczne: 7,75% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,20 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,78
Prężność par:
- w temp. 20°C: 7,3 hPa
- w temp. 30°C: 13,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 24 g/m3
- w temp. 30°C: 42 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: reaguje
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w alkoholu etylowym, acetonie, benzenie, słabo w eterze | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4420
Lepkość w temp. 20°C: 3,43 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: 1,965 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 514,8 J/g
Ciepło spalania: -15,1 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,34 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 71 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 290 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 67 mg/kg
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 1022 mg/m3 (1 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, o działaniu drażniącym, toksyczna dla układu nerwowego, wątroby, nerek i płuc oraz kardiotoksyczna.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, przekrwienie spojówek, ból nosogardzieli z kaszlem, przyspieszeniem oddechów, dusznością, zaburzenia koordynacji ruchów, wymioty, zawroty głowy, splątanie, drgawki. Mogą wystąpić: obrzęk płuc i krwawienia śródmiąższowe w tkance płucnej, wstrząs, zapaść krążeniowa poprzedzona spadkiem ciśnienia tętniczego krwi. Śmierć może nastąpić po 2 godzinach od momentu narażenia na stężenie 1000 mg/m3.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowo rumień, pęcherze, wybroczyny krwawe; wchłanianie przez skórę może wywołać po 1/2-2 godz. objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Śmierć może nastąpić po oblaniu 1/4 powierzchni skóry.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje przekrwienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Droga pokarmową wywołuje ból i zaczerwienienie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku i dalszych części przewodu pokarmowego ze zmianami krwotocznymi, wymiotami i objawami ogólnymi jak w zatruciu inhalacyjnym. Śmierć może nastąpić po wypiciu ok. 20 ml (tj. ok. 0,35 g/kg).
Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby, nerek, zmiany w układzie nerwowym, zaburzenia psychiczne, zmiany w płucach i układzie krążenia.
Objawy zatrucia przewlekłego: opisywano po paru miesiącach narażenia (prawdopodobnie dużego): bóle i zawroty głowy, spadek ciśnienia tętniczego krwi i zgony - spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi mięśnia sercowego. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: podawanie tlenu i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji półsiedzącej lub siedzącej. Zapewnić bezwzględny spokój (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Objawy ropoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: założenie stałej drogi, podanie inhalacyjnie deksametazonu lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież i zmyć skórę dużą ilością letniej wody z mydłem, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną w zależności od powierzchni skażonej skóry. Kontrolować czynność układu krążenia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Kontrolować czynność układu krążenia i podawać płyny dożylnie. Leczenie objawowe. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną w zależności od wskazań.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie takie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Kontrolować czynność układu krążenia i podawać płyny dożylnie. W razie zaburzeń oddychania zaintubować - stosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie relanium. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia. |
|
|
|
|
