Nazwa | Chloroetan | Numer CAS | 75-00-3 | Synonimy | chlorek etylu |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Gas 1 (Gaz łatwopalny, kat.1), H220; Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem); Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351; Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H220: Skrajnie łatwopalny gaz. H351: Podejrzewa się, że powoduje raka . H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności. P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza. P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 200 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04325:2006 PN-Z-04279:2001 PiMOŚP 1997, z. 16 PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 64,52 Stan skupienia w temp. 20°C: gaz Barwa: bezbarwny Zapach: ostry, eteryczny Temperatura topnienia (1013 hPa): -138,3°C Temperatura wrzenia (1013 hPa): 12,27°C Temperatura zapłonu: nie dotyczy Temperatura zapłonu w stanie ciekłym: -50°C Temperatura samozapłonu: 519°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 3,6% obj. - górna: 14,8% obj. Granice wybuchowości w mieszaninie z tlenem: - dolna: 4,0% obj. - górna: 67,2% obj. Stężenie stechiometryczne: 6,54% obj. Gęstość gazu (12,28°C, 1013 hPa): 2,92 g/dml Gęstość cieczy (0°C): 0,923 g/cm3 Gęstość gazu względem powietrza (15°C, 1013 hPa): 2,22 Prężność gazu w temp. 20,5°C: 135 kPa Stężenie pary nasyconej: gaz Rozpuszczalność w wodzie (0°C, 1013 hPa): 0,45% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie, czterochlorku węgla | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 187,2°C Ciśnienie krytyczne: 5,27 MPa Lepkość (20°C, 1013 hPa): 0,0105 mPa s Ciepło właściwe gazu (25°C, 1013 hPa): Cp = 1,022 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 379,1 J/g Ciepło spalania: -21,06 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
>Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 11,27 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - 160000 mg/m3 (2 h) LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, w niewielkiej ilości przez skórę.
Objawy zatrucia ostrego: powoduje zaczerwienienie spojówek oczu, błon śluzowych górnych dróg oddechowych (gardła, nosa). W dużych stężeniach wywołuje oszołomienie, ból głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, utratę przytomności. Mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca (wskutek uczulenia mięśnia serca na endogenne katecholaminy) z zatrzymaniem akcji serca. W następstwie ostrego zatrucia zdarzają się przemijające, lekkiego stopnia zaburzenia funkcji wątroby.
Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje zblednięcie skóry, miejscowe znieczulenie. Niska temperatura skroplonego gazu może spowodować miejscowe odmrożenie skóry.
Skażenie oczu ciekłym chlorkiem etylu może wywołać zmiany w spojówkach i rogówce.
Objawy zatrucia przewlekłego: może wywoływać przewlekłe zapalenie skóry wskutek jej odtłuszczenia. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać do oddychania tlen. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Jeżeli utrzymują się zaburzenia koordynacji ruchów i dolegliwości lub stan pobudzenia - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Ze względu na ryzyko odmrożenia skóry po oblaniu skroplonym gazem, spłukiwać dużą ilością zimnej wody, nie zdejmując ubrania; następnie ostrożnie zdjąć mokrą odzież, założyć na odmrożoną lub zaczerwienioną skórę jałowy opatrunek, okryć prześcieradłem i kocem (chronić przed utratą ciepła). Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian w obrębie skóry, transport do szpitala albo zapewnienie konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy około 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. |
|
|
|