Wyszukiwanie w bazie substancji

 
NIEBEZPIECZNE SUBSTANCJE CHEMICZNE
 
Maksymalizuj
Minimalizuj
Powrót
ARSEN
IDENTYFIKACJA
NazwaArsen
Numer CAS7440-38-2
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
frakcja wdychalna
NDS: 0,01 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04011-8:2004
PiMOŚP 2021, nr 4(110)
PN-Z-04527:2021-07
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 74,92
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: szara
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 814°C pod ciśnieniem 2,84 MPa
Temperatura wrzenia: nie charakteryzuje się; sublimuje w temp. 613°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w mieszaninie
z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 5,72 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 362°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w gorącym kwasie siarkowym, kwasie azotowym, wodzie królewskiej, stopionym wodorotlenku sodu; nie rozpuszcza się w kwasie solnym
Właściwości dodatkoweCiepło właściwe: 0,33 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 370 J/g
Ciepło sublimacji: 427 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 763 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 7857 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna dla wątroby, układu krążenia, obwodowego układu nerwowego.

Drogi wchłaniania: arsen elementarny w postaci pyłów i par - drogi oddechowe.

Objawy zatrucia ostrego*: w postaci pyłów lub par może wywołać kaszel, uczucie duszności.

Skażenie oczu pyłem może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek. Połknięcie** stałej substancji prawdopodobnie może wywołać wymioty.
* Nie opisywano ostrych zatruć pyłem arsenu elementarnego w środowisku pracy.
** Arsen elementarny nie rozpuszcza się w kwasie solnym żołądka, nie ma danych o wchłanianiu z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na pył arsenu (zazwyczaj jednoczesne z narażeniem na nierozpuszczalne siarczki metali zawarte w rudach metali) powoduje: w układzie oddechowym przewlekłe zanikowe zmiany w błonach śluzowych z perforacją przegrody nosowej; w skórze: nadmierne rogowacenie, przebarwienia, kontaktowe zapalenie skóry, charakterystyczne białe poprzeczne linie (Meesa) w paznokciach; cechy uszkodzenia wątroby; zmiany w naczyniach obwodowych (włosowatych) z zasinieniem palców rąk i stóp; zmiany w mięśniu sercowym; zmiany we krwi.
Późnym następstwem długotrwałego narażenia są nowotwory: skóry, układu oddechowego, wątroby, białaczka.
PIERWSZA POMOC
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Jeżeli wystąpił kaszel lub inne dolegliwości, zapewnić badanie lekarskie.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością ciepłej wody. W razie zmian i/albo dolegliwości - skierować do lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian może być wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Jeżeli pomimo płukania utrzymują się dolegliwości ze strony oczu, zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe w zależności od połkniętej dawki i zgłaszanych dolegliwości.
INFORMACJE DODATKOWE