Program kulturalny
Janów Podlaski, przepięknie położony na wzniesieniu, w dolinie rzeki Bug, na chronionych terenach Parku Krajobrazowego „Podlaski Przełom Bugu”, przyciąga pasjonatów historii, miłośników koni, amatorów pięknych krajobrazów, uroczych zakątków i malowniczo położonych wsi. Poszukiwacze ciszy, miłośnicy sielskich krajobrazów i kontaktu z naturą znajdą w okolicach Zamku Biskupiego doskonale przygotowane trasy turystyczne szlaki piesze i rowerowe, leśne ścieżki, dzikie ostępy, miejsca, gdzie wciąż niepodzielnie króluje przyroda.
Uczestnicy konferencji odwiedzą m.in:
- STADNINĘ KONI ARABSKICH
Stadnina jest rozlokowana w Wygodzie, tuż pod Janowem, na dawnym szlaku z miasteczka do Bugu. Teren stajni i wybiegów dla koni otaczają rozległe łąki z wałem przeciwpowodziowym i stary park. Stadnina posiada jedenaście zabytkowych budynków stajennych. Najstarszy zachowany to wzniesiona w 1841 r. murowana stajnia ogierów czołowych z maneżem, zwana „Czołową”. Najbardziej charakterystyczna dla Janowa jest stajnia „Zegarowa”. Obie stajnie są dziełem znakomitego architekta warszawskiego Henryka Marconiego.
Fot. Stadnina koni w Janowie Podlaskim
- ŚW. GÓRĘ GRABARKĘ
Święta Góra Grabarka to prawosławne sanktuarium słynące z wielu uzdrowień. Cerkiew jest celem pielgrzymów z całej Polski. Miejsce to zasłynęło z cudownego ocalenia mieszkańców od zarazy po modlitwach do ikony Spasa Izbawnika w 1710 r. Jeszcze w tym samym roku, w podziękowaniu za wybawienie od epidemii, wierni postawili drewnianą kapliczkę, a z czasem cerkiew. Niestety, w 1990 r. świątynię strawił pożar, z którego ocalały jedynie dwie ikony. Przeniesiono je do nowo wybudowanej cerkwi.
Corocznie do Grabarki przyjeżdżają tysiące pielgrzymów niosących ze sobą krzyże wotywne. Święta Góra Grabarka słynie także z uzdrawiającego źródełka, które bije u stóp góry. Na wzgórzu, tuż za cerkwią, znajduje się żeński klasztor św. Marty i Marii. Jest to jedyny w Polsce żeński monastyr.
Fot. Krzyże wotywne na Świętej Górze
- MIELNIK
Mielnik położony wśród wąwozów porośniętych gęstą roślinnością to jeden z największych grodów na Podlasiu. Jego nazwa wywodzi się z ruskiego słowa „mieł” – kreda, której pokłady zalegają w miasteczku i okolicy (jedyna czynna odkrywkowa kopalnia kredy w Polsce). Kreda wydobywana w tym miejscu ma nawet 60 mln lat.
Pośrodku osady wznosi się Góra Zamkowa (180 m.) z grodziskiem z XI – XII w. oraz widoczne są pozostałości późniejszego zamku z dobrze zachowaną fosą. Niedaleko, u podnóża Góry Zamkowej, znajdują się pozostałości murów XVI-wiecznego gotyckiego kościoła franciszkanów pw. Świętej Trójcy, ostatecznie zrujnowanego podczas I wojny światowej. Na Górze Zamkowej mieszczą się też resztki murowanej kaplicy św. Aleksandra Newskiego, wzniesionej tu przez rząd carski, w 2. połowie XIX w. W pobliżu Góry Zamkowej położona jest unicka cerkiew pw. Narodzenia MB Przeczystej, drewniana kaplica pw. Opieki Matki Bożej, synagoga i cmentarz żydowski.
Fot. Mielnik - drewniana kaplica pw. Opieki Matki Bożej
- NIEMIRÓW
O dawnej miejskiej przeszłości Niemirowa świadczy zachowany układ urbanistyczny z prostokątnym rynkiem, zamienionym w ogrodzony plac z wychodzącymi z niego uliczkami. Przy niektórych zachowała się stara, drewniana zabudowa. W Niemirowie z pewnością warto zobaczyć: Kościół Św. Stanisława z 1780 r., bramę z dzwonnicą z 1823 r. zbudowaną przez ks. Marcina Niemyskiego w stylu barokowo-klasycystycznym.
Na dzwonnicy znajdują się barokowe dzwony z XVIII w. odlane w Gdańsku i Warszawie. Na uwagę zasługują także pozostałości cmentarza żydowskiego, w lesie tuż przy granicy, z zachowanymi nielicznymi macewami.
Fot. Niemirów - Kościół Św. Stanisława z 1780 r.