Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Środki ochrony indywidualnej - zasady oceny zgodności
Ocena zgodności
Warunki i tryb dokonywania oceny zgodności oraz sposób znakowania środków ochrony indywidualnej, zależą od rodzaju konstrukcji środka ochrony indywidualnej oraz od poziomu ryzyka, przed którymi chronią. W dyrektywie 89/686/EWG wyroby zostały podzielone na trzy grupy, w zależności od ryzyka przed który chronią oraz złożoności ich konstrukcji:
Do pierwszej kategorii ryzyka zaliczane są wyroby o prostej konstrukcji, chroniące przed minimalnymi zagrożeniami, których skutki są stopniowo narastające, mogą być łatwo i we właściwym czasie zidentyfikowane przez użytkownika danego środka (np. okulary przeciwsłoneczne).
W przypadku wyrobów zaliczanych do „pierwszej kategorii” ryzyka producent jest zobowiązany do:
Ocena typu nie jest wymagana w przypadku środków ochrony indywidualnej zaliczanych do „pierwszej kategorii” ryzyka.
Do drugiej kategorii ryzyka zaliczane są wyroby przeznaczone do ochrony przed zagrożeniami mogącymi powodować urazy (niesklasyfikowane do kategorii pierwszej i trzeciej).
Dla wyrobów zaliczanych do „drugiej kategorii” ryzyka, producent oprócz postępowania tak jak dla „kategorii 1”, jest zobowiązany do zgłoszenia wyrobu do jednostki notyfikowanej, w celu przeprowadzenia procedury oceny typu.
Do trzeciej kategorii ryzyka zaliczane są wyroby o złożonej konstrukcji, przeznaczone do ochrony zdrowia lub życia.
Dla wyrobów zaliczanych do „3 kategorii ryzyka” oprócz postępowania tak jak dla drugiej kategorii ryzyka producent powinien wdrożyć oraz uzyskać odpowiedni certyfikat:
W tabeli podano klasyfikację wybranych środków ochrony indywidualnej stosowanych podczas uprawiania wybranych dyscyplin sportowych z uwzględnieniem kategorii ryzyka.
KLASYFIKACJA ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ STOSOWANYCH PODCZAS UPRAWIANIA WYBRANYCH DYSCYPLIN SPORTOWYCH WEDŁUG KATEGORII RYZYKA
Lp. |
Dyscyplina sportu |
Rodzaj środków ochrony indywidualnej |
|
1 |
Alpinizm |
kaski |
III III III III III II III III III III III |
2 |
Hokej na lodzie |
kaski |
I |
3 |
Hokej na trawie |
ochraniacze rąk |
|
4 |
Jazda na skuterach śnieżnych oraz bobslejach |
kaski |
II |
5 |
Jeździectwo |
kaski jeździeckie |
II |
6 |
Kajakarstwo |
kamizelki ratunkowe – 100 N |
II II |
7 |
Kajakarstwo i sporty wodne na wodach płynących klasy od 1 do 4 |
kaski do sportów wodnych na wodach płynących klasy od 1 do 4 |
II |
8 |
Narciarstwo zjazdowe |
kaski |
I |
9 |
Nurkowanie |
sprzęt do oddychania autonomiczne aparaty do nurkowania obiegu otwartego ze sprężonym nitroxem i tlenem |
|
10 |
Piłka nożna |
ochraniacze goleni |
I |
11 |
Saneczkarstwo |
kaski |
|
12 |
Snowboard |
kaski |
II |
13 |
Sporty lotnicze |
kaski dla paralotniarzy i lotniarzy typ HPG |
II |
14 |
Sporty rolkarskie |
kaski |
|
15 |
Szermierka |
ochraniacze rąk |
I |
16 |
Sztuki walki |
ochraniacze śródstopia |
I I I I I |
17 |
Turystyka rowerowa |
kaski |
II |
18 |
Żeglarstwo |
kamizelki ratunkowe – 100 N |
II |
Ostatnio udostępnione tematy
w BHP-Info: