Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Wykrywanie i pomiary liczbowe biologicznych czynników środowiska pracy
źródło: "Nauka o pracy: bezpieczeństwo, higiena i ergonomia"
opracowanie: prof. dr hab. Jacek Dutkiewicz - Instytut Medycyny Wsi, Lublin
Zasadność podejrzenia, że objawy chorobowe występujące u pracownika lub u grupy pracowników są wywołane przez określony czynnik biologiczny, należy potwierdzić dwoma sposobami. |
Pierwszy spasób, bardzo istotny dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy załogi, polega na wykryciu danego czynnika w środowisku pracy i określeniu rozmiarów ekspozycji. Ze względu na fakt, że większość szkodliwych czynników biologicznych przenosi się drogą powietrzną, podstawowe znaczenie ma tu mikrobiologiczne badanie powietrza [4].
Mikrobiologiczne badanie powietrza wykonuje się najczęściej za pomocą następujących metod:
Do tej pory brak jest powszechnie uznanych norm określających dopuszczalne stężenie drobnoustrojów w powietrzu środowiska pracy [4].
Zaobserwowano, że choroby układu oddechowego u pracowników występują najczęściej w przypadku stałego narażenia na stężenia drobnoustrojów w powietrzu powyżej 100 tysięcy CFU/m3, a zatem ze względów zdrowotnych wartość ta nie powinna być przekraczana [11].
Drugi sposób polega na bezpośrednim stwierdzeniu obecności czynnika biologicznego w organizmie chorego pracownika poprzez badanie mikroskopowe lub izolację na pożywkę mikrobiologiczną albo pośrednim ustaleniu kontaktu z tym czynnikiem poprzez stwierdzenie dodatniej reakcji immunologicznej chorego na antygen danego czynnika.
Dla stwierdzenia choroby zakaźnej podstawowe znaczenie mają badania serologiczne ze swoistym antygenem, wśród których najczęściej wykonuje się: odczyn aglutynacji, odczyn wiązania dopełniacza, odczyn immunofluorescencji i test immunoenzymatyczny (ELISA). Dla stwierdzenia choroby alergicznej najczęściej wykonuje się: testy skórne (śródskórny lub punktowy - prick), test radioimmunoabsorpcji (RAST), test precypitacji w żelu, test zahamowania migracji leukocytów, test ELISA oraz test inhalacyjny (prowokacji wziewnej).
Ostatnio udostępnione tematy
w BHP-Info: