Odmrożenie jest uszkodzeniem skóry powstającym w wyniku działania na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia i czasu, w jakim była poddana działaniu niskiej temperatury. Wiatr i duża wilgotność powietrza nasilają skutki działania mrozu. Zmiany w naczyniach krwionośnych spowodowane spożyciem dużej ilości alkoholu powodują u poszkodowanych ciężkie odmrożenia, często przyczyniając się do nadmiernego wychłodzenia ciała i – w wyniku tego – śmierci. Szczególnie narażone na odmrożenie są nos, uszy, policzki oraz palce rąk i stóp. Ciężkość odmrożenia określa się w stopniach, podobnie jak oparzenia. Odmrożenie I stopnia charakteryzuje się przejściowymi zaburzeniami w krążeniu krwi w skórze, bólem, często silnym, bladością lub sinoczerwonym zabarwieniem skóry, obrzękiem, pieczeniem i świądem skóry. II stopień odmrożenia to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym, III stopień – martwica powierzchowna skóry, a IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos. W takim przypadku może dojść do samoistnej amputacji odmrożonej części ciała.

          Skutkiem odmrożenia części ciała jest najczęściej przechłodzenia całego organizmu. Dlatego w czasie ratowania poszkodowanego konieczne jest przemieszczenie go do ciepłego (nie gorącego) pomieszczenia. Należy zdjąć z poszkodowanego mokre, zimne ubranie, a z jego palców ściągnąć biżuterię. Jeśli odmrożeniu uległy palce, trzeba zanurzyć je w letniej wodzie, początkowo o temperaturze 30 ^oC, a następnie 36 ^oC. Na odmrożone policzki, nos czy uszy nakłada sie ciepłe (nie gorące), czyste opatrunki. Jeśli na skórze są widoczne pęcherze lub sinoczerwone albo blade plamy, należy zastosować suche, czyste opatrunki, najlepiej z gazy wyjałowionej. Ze względu na ogólne wychłodzenie ciała poszkodowanemu podaje się ciepłe (nie gorące) napoje. Odmrożone części ciała, po ich ociepleniu, należy ułożyć nieco wyżej i okryć. Jeśli poszkodowany jest przytomny i dobrze się czuje, a do dyspozycji jest ogrzewany samochód, można odtransportować go do lekarza, jeśli nie – należy wezwać pogotowie ratunkowe.

          W każdym przypadku odmrożenia stan poszkodowanego powinien ocenić lekarz. Przy odmrożeniach powyżej II stopnia poszkodowanemu podaje się surowicę przeciwtężcową. Nie wolno przekłuwać pęcherzy, masować i nacierać czymkolwiek odmrożonych okolic skóry oraz gwałtownie rozgrzewać odmrożonych części ciała, gdyż skóra w okolicy odmrożenia jest bardzo delikatna.
Nie wolno także podawać poszkodowanemu alkoholu.

          Jeśli na skutek przebywania na mrozie skóra zaczyna być zaczerwieniona i w miejscach zaczerwienionych staje się bolesna, należy spodziewać się odmrożenia. Trzeba wtedy udać się do ciepłego pomieszczenia i delikatnie ogrzać miejsca przechłodzone. Bladość skóry i ustąpienie bólu świadczy już o jej odmrożeniu.